زندگانی امام حسن مجتبی علیه‌السلام
زندگانی امام حسن مجتبی(ع)، تألیف سید هاشم رسولی محلاتی (1308-1398ش)، بررسی زندگانی آن امام همام از ولادت تا شهادت به‌همراه ذکر فضایل و مکارم اخلاق و سخنان گهربار ایشان است. این کتاب به زبانی ساده برای عموم مردم به رشته تحریر درآمده است.
| زندگانی امام حسن مجتبی(ع) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رسولی، هاشم (نويسنده) |
| ناشر | دفتر نشر فرهنگ اسلامی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1373ش |
| چاپ | 4 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ر5ز9 40 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب، بدون مقدمه در دوازده فصل نگارش شده است. مطالب با اشاره به تاریخ ولادت امام حسن مجتبی(ع) آغاز شده است. مشهور آن است که این مولود فرخنده در شب نیمه ماه رمضان متولد شده و البته در این‌باره در کتاب‌های شیعه و سنی اقوال دیگری هم نقل شده که خلاف مشهور است[۱].
در فصل دوم کتاب، از شدت علاقه پیامبر(ص) به حسنین(ع) سخن رفته است. براء بن عازب روایت کرده، می‌گوید: پیغمبر را دیدم که حسن را بر شانه خود داشت و می‌فرمود: «خدایا من او را دوست دارم؛ تو هم او را دوست بدار»[۲].
در فصل سوم، شمه‌ای از فضایل حسنین(ع) در دوران کودکی و نوجوانی ذکر شده است. درباره امام حسن(ع) و برادرش حسین(ع) که آن دو سید جوانان اهل بهشت هستند، زیاده از سیصد روایت فقط در کتاب‌های اهل سنت با تعبیرات و مضمون واحد از صحابه رسول خدا(ص) روایت شده است[۳].
زندگانی آن حضرت پس از رسول خدا(ص) تا زمان خلافت عثمان در فصل چهارم مطرح شده است[۴]. سخنان و فعالیت‌های آن حضرت در زمان حکومت پدر، در فصل پنجم، مطرح شده است. پاسخ تند امام به فرستاده معاویه، عبیدالله بن عمر و معجزه خبر دادن از سرنوشت ذلت‌بار او، از جمله مطالب این فصل است[۵].
در فصل‌های ششم و هفتم، از صلح امام(ع) با معاویه بحث شده است. آنچه معاویه داشت شیطنت و نیرنگ بود، نه سیاست به معنای صحیح[۶].
در فصل‌های نهم و دهم، شمه‌ای از فضایل و مکارم اخلاق امام حسن(ع) و نیز سخنان حیات‌بخش و روایات آن حضرت مطرح شده است. در روایتی از آن حضرت، مکارم اخلاق، ده چیز شمرده شده که سرسلسله همه آنها شرم و حیاست[۷].
در فصل یازدهم، ماجرای غم‌انگیز شهادت آن حضرت و دیگر شیعیان امام علی(ع) و در آخرین فصل کتاب نیز به نام زنان و فرزندان امام(ع) اشاره شده است.
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.