الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
محمد بن محمد عکبری (336-413ق)، معروف به شيخ مفيد و ابن المعلّم، فقیه و متکلم، از علمای برجسته شیعه قرن ۴ هجری قمری. از معروفترین آثار وی، المُقنَعَة در علم فقه، اوائل المقالات در دانش کلام و الاِرشاد در شرح حال امامان شیعه است.
محمَّد بن محمَّد بن نعمان بن عبدالسَّلام حارثی مذحجی عکبری، در ۱۱ ذیالقعده سال ۳۳۶ق یا ۳۳۸ق در قریه «سویقه ابن بصری» از توابع روستای عکبرا در ده فرسخی بغداد در خانوادهای اصیل به دنیا آمد. سراسر وجود خاندان او مالامال از عشق به اهلبيت رسالت عليهمالسلام بود. پدرش شغل معلمی داشت و به همین خاطر شیخ مفید به «ابن المعلم» مشهور بوده است.
شيخ طوسى، شاگرد ارزندۀ مكتب او، در بارۀ استاد در «فهرست» مىنويسد: «محمد بن محمد بن نعمان، معروف به ابن المعلم، از متكلمان اماميه است. در عصر خويش رياست و مرجعيت شيعه به او منتهى گرديد. در فقه و كلام بر هر كس ديگر مقدم بود. حافظۀ خوب و ذهنى دقيق داشت و در پاسخ به سؤالات، حاضرجواب بود او بيش از 200 جلد كتاب كوچك و بزرگ دارد.»
شيخ مفيد در روز جمعه، دوم یا سوم ماه رمضان سال ۴۱۳ق پس از 75 سال تلاش و خدمت ارزنده در بغداد درگذشت و مورد تجليل فراوان مردم و قدردانى علما و فضلا قرار گرفت. ادامه ...