میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی
    NUR03832.jpg
    نام‌های دیگرمیرزابابا
    تخلصراز
    نام پدرعبدالنبی
    محل تولدشیراز
    محل زندگیپرچم ایران ایران
    مذهبتشیع
    پیشهفقیه، عارف، شاعر
    اطلاعات علمی
    اساتیدعلی نوری اصفهانی
    محمدحسن قزوینی
    محمد درویش کازرونی
    شاگردانحاج زمان آقای افشار ارومیه‌ای
    آقا میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی
    برخی آثارطباشیر الحکمة

    میرزا ابوالقاسم بن عبدالنبی شیرازی (متوفی 1286ق)، مشهور به میرزابابا، فقیه، شاعر، متخلص به راز، یکی از اقطاب برجسته سلسله ذهبیه.

    ولادت

    میرزا ابوالقاسم میان سال‌های 112 و 1215ق در شیراز، به دنیا آمد.

    تحصیلات

    وی از آغاز جوانی در شیراز به تحصیل علوم رسمی همچون عربی، فقه، اصول، تفسیر و فلسفه پرداخت و نزد استادانی چون محمدحسن قزوینی، مولا احمد یزدی و مولا علی نوری اصفهانی شاگردی کرد، سپس نزد چند تن از مشایخ زمان خود به سیروسلوک عرفانی مشغول شد. سرانجام نزد آقا محمد درویش کازرونی، رفت و با هدایت او تحت تربیت و ارشاد پدر خود، میرزا عبدالنبی قرار گرفت و به دست او خرقه پوشید و در طریقه ذهبیه به سیروسلوک عرفانی پرداخت.

    او پس از درگذشتِ پدر در ۱۲۳۱ق هدایت طالبان را برعهده گرفت و نزدیک به ۴۰ سال در مسند ارشاد به دستگیری از مریدان پرداخت. از جمله شاگردان میرزا ابوالقاسم می‌توان به حاج زمان‌آقای افشار ارومیه‌ای و آقا میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی ملقب به عارف‌علی‌شاه اشاره کرد. بنا بر برخی منابع، دو تن از بزرگ‌ترین مراجع شیعه آن زمان، یعنی شیخ مرتضى انصاری و میرزا محمدحسین شیرازی، نیز از ارادتمندان و مریدان او بوده‌اند. وی علاوه ‌بر رهبری طریقه ذهبیه، تولیت آستان شاه ‌چراغ را نیز برعهده داشت[۱].

    وى به قصد زیارت مشهد الرضا به مشهد رفت و در مراجعت سه سال در تهران ماند و از جانب ناصرالدین ‌شاه لقب مجدالاشراقى یافت[۲].

    وفات

    میرزا بابا در سال ۱۲۸۶ق، به هنگام مراجعت از تهران در مورچه‌خورت اصفهان وفات یافت. پیکرش را به مشهد منتقل کردند و در ایوان طلا به خاک سپردند[۳].

    آثار

    1. آیات الولایة؛
    2. براهین الإمامة؛
    3. معالم التأویل و التبیان فی شرح خطبة البیان؛
    4. مرصاد العباد لنجاة العباد فی دار الدنیا و دار المعاد؛
    5. طباشیر الحکمة؛
    6. بطلان تناهی الأبعاد؛
    7. قوائم الأنوار و طوالع الأسرار؛
    8. رساله منامیه؛
    9. رساله نورٌ على نور؛
    10. رساله قنوتیه؛
    11. کبریت احمر؛

    و...[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: رادبان تهرانی، غزال
    2. ر.ک: نصیری، محمدرضا، ج3، ص71
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: رادبان تهرانی، غزال

    منابع مقاله

    1. رادبان تهرانی، غزال، «دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج24، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.
    2. نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، 1384.

    وابسته‌ها