عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف
عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف، نوشتۀ ابو عبدالرحمن ابراهیم بن محمد، فقیه قادمی سریحی یمنی است که منظومۀ صرفی نظم المقصود، اثر احمد بن عبدالرحیم طهطاوی مصری(1302ق-1233ق) را شرح کرده است.
| عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سریحی یمنی، ابراهیم بن محمد (نويسنده) |
| ناشر | امید مهر ** سفارت کبرای جمهوری چین. اداره انتشارات |
| مکان نشر | مصر - قاهره ** یمن - صنعا |
| سال نشر | 1428ق - 2007م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
انگیزۀ مصنف -که خود، مدرس تجوید و قرائت بوده- برای شرح نظم المقصود از این رو است که این منظومه متن روانی دارد و به آسانی از بر می‌شود.[۱]با این حال، وی با این شرح خواسته است که برخی مسائلی را که برای فهم طلاب پیچیده است، توضیح دهد؛ او عبارت‌های ساده‌ای را برای رفع پیچیدگی‌های واژه‌های متن و روشن‌شدن معناها و قاعده‌های فن صرف به کار بسته است و از نقل آرای مختلف پرهیز کرده است چراکه هدف، فهم نص منظومه است. ازاین‌رو، ذهن محصلان نباید آشفته شود.((8همان))
طهطاوی از درج نشانی کتاب‌هایی که از آن‌ها برای این شرح بهره برده است، پرهیز کرده و نام آن‌ها را در پایان کتاب نوشته است.((9همان))
شارح در مقدمه‌اش شرح حال و تألیف‌های ناظم را نگاشته است. همچنین، وی از فن صرف، مسائل و احکام آن –که حد، موضوع، غایت، استمداد، مسائل، نسبت، اسم، حکم، فضل و واضع است- توضیح کوتاهی داده است.[۲]
دانش صرف یا همان تحریف، اصطلاحاً یعنی تحویل بردن و تغییر دادن یک اصل که همان مصدر باشد، به صیغه‌های مختلف، که از هر یک معنایی جدا قصد شده باشد و این معنا جز با این کلمه‌سازی و تغییر و تحویل به دست نمی‌آید. در این علم دربارۀ جامد و مشتق، مونث و مذکر، مفرد و جمع و تثنیه، اسم یا فعل و یا حرف بودن و زمان‌های مختلف افعال و... بحث می‌شود.[۳]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- طباطبایی، محمد رضا، «صرف ساده»، دار العلم، قم، ۱۳۷۲، چ ۲۹.