ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی

    از ویکی‌نور
    ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی
    ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی
    پدیدآورانسیف‌ فرغانی، محمد (نویسنده) صفا، ذبیح‌الله (مصحح و مقدمه‌نويس)
    ناشرفردوسي
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشر1364ش.
    چاپچاپ دوم
    زبانفارسي
    تعداد جلد1
    کد کنگره

    ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی، مجموعه اشعار سیف‌الدین ابوالمحامد محمد فرغانی به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر ذبیح‌الله صفا.

    تنها اثر بازمانده از سیف‌الدین محمد فرغانی دیوان اوست؛ او مجموعه اشعار خود را به‌نحوی که از نخستین بیت‌های آن هویداست، خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست معرفی کرده است.[۱]

    این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیق‌تر این دیوان، مجموعه‌ای است از قصیده و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیت‌های آن تخمینا از یازده‌هزار بیت می‌گذرد.[۲]

    مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر صفا به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها به‌تفصیل توضیح داده است. قصاید فرغانی در مدح شاهان و امیران و وزیران نیست، بلکه در نعت خداوند و منقبت رسول و وعظ و اندرز و تحقیق و انتقاد از وضع نابسامان زمان و طبقات گوناگون جامعه است. وی قسمتی از قصاید خود را در استقبال قصاید مشهور فارسی سروده است.

    غزل‌های وی برخی در جواب سعدی و برخی در جواب عطار و... است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مصحح بر کتاب، ص19
    2. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    مقدمه مصحح بر کتاب.


    وابسته‌ها