صفوة الصفا (نسخه خطی)

صفوة الصفا، مهمترین کتاب به فارسی درباره احوال و اقوال شیخ صفی‌الدین اردبیلی و تبار صفویان، نوشته ابن بزاز در سده هشتم.

ابن بزاز (زنده در 759) صفوة الصفا (یا اسس المواهب السنیة فی مناقب الصفویة) را به سفارش صدرالدین موسی، پسر و جانشین صفی‌الدین اردبیلی نوشت.

زمان دقیق آغاز تألیف کتاب مشخص نیست. آنچه از متن کتاب به دست می‌آید این است که مؤلف آن را نیمه‌های زندگانی صدرالدین آغاز کرده و پس از 759 به پایان رسانده است[۱].

از ویژگیهای ممتاز صفوة الصفا اشاره به مناسبات سیاسی بین صفی‌الدین و دربار ایلخانی است.

متن صفوة الصفا با عبارات ساده و بی‌حشو و خالی از صنایع لفظی نگارش یافته است و گاهی نیز با عبارات مزین و مسجع مواجه می‌شویم که حکایت از قدرت قلم و تفنن ابن بزاز در اسلوبهای گوناگون دارد.[۲]

صفوة الصفا
صفوة الصفا (نسخه خطی)
پدیدآورانابن بزاز، توکل بن اسماعیل (نویسنده)
ناشربی نا
مکان نشربی جا
چاپیکم
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏ /ص7الف2 / 279/4 BP

پانویس

منابع مقاله

وابسته‌ها