موسوی بروجردی، سید محمدرضا
| نام | موسوی بروجردی، سید محمدرضا |
|---|---|
| نامهای دیگر | بروجردي، محمدرضا
موسوي بروجردي، محمدرضا بن فخرالدين |
| نام پدر | سید فخرالدین موسوی بروجردی |
| متولد | ۱۳۱۴ق برابر با سال ۱۲۷۵ش |
| محل تولد | بروجرد |
| رحلت | 1 مهر سال ۱۳۶۳ش |
| اساتید | میرزای نائینی |
| برخی آثار | رسالة في الإجتهاد و التقليد و العدالة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04753AUTHORCODE |
سید محمدرضا موسوی بروجردی (1275-1363ش)، دانش‌آموخته حوزه علمیه مشهد و نجف، مجتهد، از شاگردان آیات عظام میرزای نائینی، آقا ضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی.
ولادت
سید محمدرضا فرزند حاج سید فخرالدین موسوی بروجردی در سال ۱۳۱۴ق برابر با سال ۱۲۷۵ش در شهر بروجرد به دنیا آمد. نسب ایشان از سوی پدر به سادات نوربخشی و از طرف مادر به سلسله سادات طباطبایی بروجرد می‌رسد.
تحصیلات
وی پس از گذراندن دوره کودکی و فراگیری مقدمات به همراه پدرش عازم مشهد مقدس شد و سطوح عالیه را نزد آیت‌الله حاج شیخ حسن برسی فراگرفت و قریب به ۲۰ سال از محضر آیات عظام حاج‌آقا حسین قمی و حاج میرزا محمد آقازاده تلمذ نمود.
آیت‌الله بروجردی پس از واقعه دل‌خراش مسجد گوهرشاد مورد تعقیب قرار گرفت و مخفیانه به عراق مهاجرت کرد تا ضمن رهایی از رژیم پهلوی، به تکمیل تحصیلات عالی خود بپردازد.
ایشان ابتدا به احترام استادش مرحوم حاج‌آقا حسین قمی مدتی به کربلا رفت و پس از چندی به دعوت و سفارش آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی عازم نجف اشرف شد و مدت ۱۲ سال از محضر آیات عظام میرزای نائینی، آقا ضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی بهره‌مند و موفق به دریافت اجازه اجتهاد از دو استاد متأخر خود گردید که بعدها موردتایید آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری نیز قرار گرفت.
تدریس
وی در نجف اشرف به تدریس سطوح عالیه و خارج فقه و اصول و دروس معقول مشغول شد و شاگردان فراوانی تربیت نمود که از آن میان به مرحوم علامه جعفری، شهید نواب صفوی، مرحوم شیخ عبدالحسین واعظ خراسانی و مرحوم حاج سید هاشم تهرانی می‌توان اشاره کرد.
ایشان با آرام شدن اوضاع به ایران بازگشت و ابتدا به سفارش حضرت آیت‌الله بروجردی به قم رفت؛ اما دیری نپایید که به جهت انس دیرینه‌ای که با حوزه علمیه مشهد داشت، به این شهر مراجعت نمود و ادامه فعالیت‌های علمی و تبلیغی خود در جوار مرقد مطهر امام رضا (ع) اهتمام ورزید.
آیت‌الله موسوی بروجردی سالیان متمادی به تدریس خارج فقه و اصول، اخلاق و تفسیر اشتغال داشت و همواره جمع کثیری از طلاب و روحانیون در درس ایشان شرکت می‌کردند؛ به‌طوری‌که به گفته فرزند ایشان آیت‌الله حاج سید مجتبی علم‌الهدی بروجردی صدها نفر در درس ایشان در مسجد گوهرشاد شرکت می‌نمودند.
وی همواره ارتباط نزدیکی با عموم مردم داشت و سالیان متمادی در شبستان بزرگ مسجد جامع گوهرشاد، در منزل شخصی خود و در اواخر عمر به اصرار مؤمنین و ارادتمندان در مسجد ثامن‌الائمه علیه‌السلام (کوچه گندم آباد) به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین و ترویج احکام مشغول بود.
وفات
آیت‌الله حاج سید محمدرضا بروجردی سرانجام در اول مهر سال ۱۳۶۳ش در سن ۸۸ سالگی دار فانی را وداع گفت و پیکرش پس از تشییع در غرفه شماره شش صحن آزادی حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.
آثار
او در دوران حیات خود آثاری مانند: رساله‌ای در اجتهاد و تقلید و عدالت، رساله توضیح المسائل و فقه الأحاديث را برای استفاده اهل علم تألیف نمود که کتاب اخیر ایشان هنوز به چاپ نرسیده است[۱].
پانویس
- ↑ پایگاه اینترنتی شورای عالی حوزه علمیه خراسان
منابع مقاله
پایگاه اینترنتی شورای عالی حوزه علمیه خراسان