عباس، وصی‌الله بن محمد
وصی‌الله بن محمد عباس (متولد 1948م/1367ق)، مبلغ و محقق سلفی که از عبدالعزیز بن باز و البانی تأثیر پذیرفته است.
تولد
وصی‌الله بن محمد عباس بن احمد عباس، در سال 1367ق، در هند متولد شد.
تحصیل و مشاغل
تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود آموخت و سپس به دانشگاه سلفی بنارس (هند) رفت و پس از چندی به عربستان مهاجرت نمود و لیسانسش را از دانشگاه مدینه اخذ کرد. در این دانشگاه از کسانی چون محمدامین شنقیطی و حماد انصاری تفسیر و حدیث آموخت. در این میان، آثار البانی تأثیر فراوانی بر وی نهاد؛ لذا بسیار مشتاق حضور در مجالس درس وی بود.
او بیش از دو سال در رکاب محمد تقی‌الدین هلالی بود و از او بهره‌مند شد. علاوه بر این وی مدتی از عبدالعزیز بن باز و شیخ صالح علی عراقی و شیخ محمد سبیل و... استفاده برد و در سال 1397ق، موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد شد و در سال 1401ق، مدرک دکترایش را گرفت.
از مهم‌ترین فعالیت‌های ایشان سفرهای تبلیغی به مصر، یمن، هند، انگلیس، فرانسه و تبلیغ در موسم حج بود.
ایشان در مؤسسه حرم مکی شریف و دانشگاه ام‌القری تدریس داشت و به‌عنوان مشاور رئیس امور مسجد جامع و مسجدالنبی منصوب شد.
آثار
شیخ وصی‌الله بن محمد در علوم حدیث و فقه تبحر داشت و آثاری را در این زمینه‌ها تألیف و تحقیق نموده است. برخی از آثار او عبارتند از:
- العلل و معرفة الرجال، للإمام أحمد (تحقیق)؛
- علم العلل و دوره في حفظ السنة؛
- الاتباع و أصول فقه السلف؛
- فقه أهل الحديث، خصائصه و مميزاته؛
- تحقيق الكلام في قراءة الفاتحة خلف الإمام؛
- أصول العمل الاقتصادي في ضوء الكتاب و السنة؛
- المسجد الحرام، تاريخه و أحكامه[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: پایگاه اینترنتی الرئاسة العامة لشؤون المسجد الحرام و المسجد النبوي
منابع مقاله
پایگاه اینترنتی الرئاسة العامة لشؤون المسجد الحرام و المسجد النبوي، 22 آذرماه 1399، به آدرس: https://www.gph.gov.sa/index.php/ar/component/k2/item/49-2020-05-27-08-24-13