هاشم‌پور سبحانی، توفیق
| نام | هاشم‌پور سبحانی، توفیق |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | [[ | ]]
[[ | ]]؛ |
| برخی آثار | [[ ]]
[[ ]] |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04700AUTHORCODE |
توفیق هاشم‌پور سبحانی (متولد 1317ش)، استاد زبان و ادبیات فارسی. ترجمه کتاب «مولانا جلال‌الدین، زندگانی، فلسفه، آثار و گزیده‌ای از آنها»، از آثار وی است.
تولد
توفیق هاشم‌پور سبحانی، در سال 1317ش، در شهر تبریز دیده به جهان گشود.
تحصیلات
تحصیلات دوره ابتدایی خود را در دبستان رودکی و مقطع متوسطه را در دبیرستان‌های رشدیه و لقمان تبریز گذراند. از معلمان دبیرستان وی، علی‌اکبر صبا، عبدالامیر سلیم، سنجر باتمانقلیچ، جلیل تجلیل، جعفر شعار و مصطفی شعاریان را می‌توان نام برد. در سال 1341 مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه تبریز در رشته زبان و ادبیات فارسی اخذ کرد. احمد ترجانی‌زاده، یحیی ماهیار نوابی، سید حسن قاضی طباطبایی، محمدجعفر محجوب، محمود صناعی، احمدعلی رجایی بخارایی، عبدالرسول خیام‌پور، منوچهر مرتضوی از استادان وی در این دوره بودند. به‌صورت غیر مستقیم از جعفر سلطان‌القرایی نیز درس آموخته است. سبحانی همواره از دبیران دوران دبیرستان و استادانش در دانشگاه تبریز به بزرگی یاد کرده است. در سال 1342 وارد دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه تربیت معلم تهران شد. پس از آن راهی ترکیه شد. با شرکت در آزمون ورودی دکترای دانشگاه استانبول (اونیورسیته) در سال 1969م، موفق به ورود به رشته زبان عربی و فارسی شد و در سال 1974م، به دریافت درجه دکتری از این دانشگاه نائل آمد. در همین دانشگاه استانبول بود که سمت شاگردی عبدالباقی گولپینارلی را یافت.
مشاغل
از سِمَت‌های اجرایی ایشان، نیابت ریاستِ انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان (1358-1366) و سرپرستی کتابخانه مرکزی دانشگاه گیلان (1361-1362) بوده است.
وی سابقه تدریس زبان و ادبیات فارسی را در دانشگاه تبریز و پیام نور نیز داشته است. همچنین در سوابق وی تدریس در دبیرستان‌های بندر انزلی (1342-1351)، تهران (1352-1356)، نیز وجود دارد.
ایشان طی سال‌های 1374 تا 1376 مدتی در دانشگاه دهلی تدریس کرده است[۱].
جوایز
ترجمه کتاب «مولانا جلال‌الدین، زندگانی، فلسفه، آثار و گزیده‌ای از آنها»، از وی در دوره سوم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌عنوان اثر برتر، برگزیده شد[۲].
آثار
- فهرست‌های تجارب السلف هندو شاه نخجوانی؛
- فهرست کتب خطی فارسی دانشگاه دهلی؛
- حارث بن اسد محاسبی و کتاب القصد او؛
- نگاهی به تاریخ ادب فارسی در هند؛
- ترجمه شرح مثنوی شریف؛
- ره‌آوردهای سفر (دهلی)؛
- تصحیح تذکره انجمن خاقان، اثر فاضل خان گروسی؛
- فهرست نسخه‌های خطی فارسی کتابخانه بروسه؛
- سیرت شیخ کبیر ابوعبدالله بن خفیف شیرازی؛
- مجالس سبعه (هفت خطابه) مثنوی معنوی؛
- فتوت در کشورهای اسلامی و مآخذ آن؛
- تصوف در یک‌صد پرسش و پاسخ؛
- نقد شعر العجم شبلی نعمانی؛
- الهائم الخائف من لومة اللائم؛
- زندگی‌نامه مولانا جلال‌الدین؛
- ملامتیه و ملامتیان؛
- مولویّه بعد از مولانا.
وی مقالات متعدی را هم نگاشته است، از جمله:
- حاجی بکتاش ولی و طریقت بکتاشیه؛
- درباره قلندرنامه خطیب فارسی؛
- بهاء ولد، زندگی و عرفان او؛
- زبان گویندگان آذربایجان؛
- سماع[۳].
پانویس
منابع مقاله
- بصیری، عباس، «بررسی آثار توفیق سبحانی در ارتباط با تاریخ و فرهنگ عثمانی و ترکیه»، خردنامه، بهار و تابستان 1395، شماره 16، درج در پایگاه مجلات تخصصی نور، به آدرس:
- پایگاه اینترنتی همشهری آنلاین در هفتم مهر 1399، به آدرس: