غزی، محمد بن محمد بن محمد

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    NUR04103.jpg
    نام غزی، محمد بن محمد بن محمد
    نام‌های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار


    کد مؤلف AUTHORCODE04103AUTHORCODE

    ابوالمکارم، محمد بن محمد بن محمد غزی عامری دمشقی (977-1061ق)، ملقب به نجم‌الدین، مورخی متتبع و ادیب و صاحب آثاری متعدد، از جمله: «الكواكب السائرة بأعيان المائة العاشرة».

    تولد

    او در روز چهارشنبه، یازدهم شعبان سال 977ق، متولد شد.

    تحصیل و اساتید

    قرائت قرآن را نزد شیخ عثمان یمانی و شیخ یحیی عمادی فراگرفت. سپس اجرومیه، جزریه، شاطبیه و الفیه را از بر نمود و پس از آن در پی طلب علم به مجلس شیخ زین‌الدین عمر بن سلطان و شهاب‌الدین عیثاوی رفت و ملازم شیخ ابوالفضل محمد محب‌الدین قاضی حنفی شد و تفسیر بیضاوی را نزد محمد بن حسن سعودی فراگرفت.

    تدریس و مشاغل

    ایشان پس از تحصیل، به تألیف و تدریس پرداخت و چیزی نگذشت که در جامع اموی به جایگاه امامت آنجا رسید و عیثاوی به او اجازه فتوی داد.

    او در سال هزارویک به حج رفت و پس از آن به مدت بیست‌وهفت سال در زیر «قبة النسر» به تدریس مشغول گشت.

    وفات

    او در چهارشنبه، دوازدهم جمادی‌الآخر سال 1061ق، درحالی‌که هشتادوسه سال و ده ماه و چهار روز از عمرش گذشته بود، وفات نمود و در مقبره شیخ ارسلان دفن شد.

    آثار

    1. الكواكب السائرة في تراجم أعيان المائة العاشرة؛
    2. لطف السمر و قطف الثمر من تراجم أعيان الطبقة الأولی من القرن الحادي عشر؛
    3. حسن التنبه لما ورد في التشبه؛
    4. عقد الشواهد في الأخلاق و العظات؛
    5. النجوم الزواهر؛
    6. شرح القواعد ابن هشام؛
    7. نظم العقيان في مورثات الفقر و النسيان؛
    8. قطعة علی الشافعية؛
    9. نظم فرائض المنهاج في الفقه؛
    10. الهمع الهتان في شرح آبيات الجمع للشيخ علوان؛
    11. الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر؛
    12. إتقان ما يحسن من بيان الأخبار الدائرة علی الألسن[۱].

    پانویس

    1. زرکلی، خیرالدین، ج7، ص63؛ خلیل منصور، ج1، ص7-8

    منابع مقاله

    1. زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، دارالعلم للملايين، بیروت چاپ هشتم، 1989م.
    2. خلیل منصور، «الكواكب السائرة بأعيان المائة العاشرة»، تألیف محمد بن محمد غزی، دارالكتب العلمية، بیروت، 1997م.