الغدير (حائری)

‏الغدير
‏الغدير
پدیدآوران	حائری، ايوب (نويسنده) مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام. گروه پژوهش و پاسخ به شبهات (نويسنده)
ناشر	مجمع جهاني اهل بيت عليهم السلام. مرکز چاپ و نشر
مکان نشر	ايران - قم
سال نشر	مجلد1: 1426ق ,
شابک	‎964-8686-81-5
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf
	v; t; e;

الغدير، اثر ایوب حائری، چهل و یکمین جلد از مجموعه فی رحاب أهل البیت(ع) است که در یک جلد به زبان عربی توسط مجمع جهانی اهل‎بیت(ع) با موضوع کلام اسلامی چاپ شده است. نویسنده در این اثر درباره استناد به حدیث غدیر و شرح آن در استدلال به امامت و رهبری علی بن ابی‎طالب(ع) شرح داده است. وی واقعه غدیر را شرح داده، در تاریخ اسلامی بررسی می‎کند و به بیان تواتر حدیث غدیر و تأویل ناپذیری آن می‎پردازد.

ساختار

کتاب دارای مقدمه ناشر و محتوای مطالب در چهار بحث است.

گزارش محتوا

در ابتدای این اثر همچون بقیه اجزاء مجموعه في رحاب أهل البیت(ع) مقدمه یکسانی از طرف ناشر مرقوم شده که توضیح آن در ششمین جلد از این مجموعه یعنی «البداء في القرآن الكريم» آمده است.

نویسنده در ابتدا، بحثی مقدماتی از غدیر مطرح می‎نماید و سپس مبحثش را در چهار بحث اصلی پی می‎گیرد. اولین بحث درباره واقعه غدیر مطرح می‌شود. بحث دوم درباره عید غدیر در تاریخ اسلامی است. سومین بحث از کتاب به بحث از تواتر حدیث غدیر می‎پردازد؛ نویسنده در این بخش، سه دلیل درباره تواتر آن ارائه می‎دهد که عبارتند از: اعتراف علما با وجود اختلاف مذاهبشان بر تواتر حدیث غدیر، روایت جمعی از بزرگان محدثین حدیث غدیر به طرق کثیره، و احتجاج صحابه و تابعین و تابعان تابعین به حدیث غدیر. نویسنده در چهارمین بحث اصلی کتاب، توضیح می‎دهد که حدیث غدیر قابلیت تأویل ندارد.^[۱]

در بخشی از آیه تبلیغ خداوند به پیامبرش خطاب کرده که اگر این امر را بیان نکنی، گوئی رسالتت را انجام نداده‎ای. رسالتی که پیامبر اکرم(ص) شبانه‎روز در طی بیست‎وسه سال برای آن تلاش کرد. راستی! چرا خداوند وقتی به پیامبرش می‎فرماید باید این امر را به مردم برسانی ایشان را وعده می‎دهد که از آسیب مردمان حفظش کند. آیا خطری در تبلیغ مفاهیمی بوده که به امر رهبری مردم پس از پیامبر(ص) متعلق است؟ تا احتیاج باشد که خداوند آن حضرت را از آفات و خطرات آن محفوظ بدارد. آن‎هایی که خداوند باید پیامبرش را از خطرات آنان محفوظ بدارد چه کسانی هستند؟^[۲]

هر تأویلی از حدیث صریح و شریف غدیر در معنایش واقعاً سخیف است و واضح است که قائل به آن در پی فرار از حجتی است که پیامبر اسلام(ص) با صریح کلامشان در جایگاه تعیین رهبری پس از خودشان، بیان کرده‎اند. حدیث غدیر نشان آن است که آن حضرت امر خطیر خلافت را ترک و در بیان آن اهمال نکردند. در تأیید این مطلب که تأویل این حدیث شریف، باطل است، فهم صحابه مانند ابوبکر و عمر و حسان بن ثابت و دیگرانی که در این واقعه تاریخی بودند از این نص است. آنان در این واقعه حضور داشتند و از پیامبر اکرم(ص) این مطلب را شنیدند و این برداشت را کردند که آن حضرت قیادت و رهبری امت و تصریف در امور مردم را در اینجا اراده کرده است نه چیز دیگری را. این فهم آنان بر اساس حضور در موقعیت بوده است.^[۳]