ابن سعید، یحیی بن احمد
نام | ابن سعید، یحیی بن احمد |
---|---|
نامهای دیگر | ابن سعید الحلی، ابو زکریا یحیی
نجیب الدین یحیی بن سعید |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 689 ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE00075AUTHORCODE |
نجيبالدين، يحيى بن احمد بن سعيد حلى، معروف به ابن سعيد، در سال 601ق در خاندان فقيهپرور سعيد هذلى ديده به جهان گشود.
حیات علمی
او در شمار دانشمندان بزرگ و فقيهان زندهدل ديار حله است. ابن سعيد نوه دخترى ابن ادريس حلى و پسر عموى پيشواى فقهاى شيعه، محقق حلى است.
جدش يحيى، كه از فقهاى بزرگ حله بود، دو فرزند فقيه و دانشمند به نام احمد - -پدر ابن سعيد- و حسن -پدر محقق حلى - داشت.
ابن سعيد پس از پسر عمویش محقق حلى، به جاى وى بر كرسى تدريس تكيه زد و جاى خالى او را پر نمود. وى تمام فنون و دانشهاى ادبى، فقهى و اصولى را دارا بود و در زهد و تهذيب نفس، پارساترين دانشمندان عصر خویش بود.
وى از بزرگترين مشايخ علامه حلى و از مشايخ بزرگ اجازه و روايت مىباشد.
سخن بزرگان
علامه حلى در شأن او مىنویسد:
او به من اجازه روايت داد و داراى زهد و تقوا بود و ضمیرى پاک داشت.
فرزندش صفى الدين محمد بن يحيى، در رديف دانشمندان و فقهاى بزرگ این خاندان به شمار مىآيد و از او به عنوان «استاد بزرگ اجازه» ياد شده است.
ابن داود درباره يحيى بن سعيد مىگوید: «يحيى بن احمد بن سعيد شيخ و مقتداى ما است. وى عالم به علوم ادبى و فقهى و اصولى بود و از میان فضلا با تقواترين و زاهدترين آنان بود.»
اساتيد
- سيدمحيى الدين ابوحامد، محمد بن عبدالله بن على بن زهره
- شيخ محمد بن ابى البركات بن ابراهيم صمعانى
- پدر بزرگوارش شيخ احمد بن يحيى
- سيداجلّ، فخار بن معد موسوى
- شيخ نجيبالدين محمد بن جعفر بن هبۀ الله بن نما حلى
شاگردان
- سيدعبدالكريم بن طاوس
- علامه حلى
- صفى الدين محمد بن يحيى (فرزند بزرگوارش)
- شيخ جلال الدين ابن نما حلى
- سيدشمسالدين محمد بن ابى المعالى
- سيدعز الدين حسن بن على بن محمد بن على
- سيدنجمالدين ابوعبدالله حسین بن اردشير بن محمد طبرى
- شيح كمالالدين على بن حماد ليثى واسطى
- حموینى، مؤلف کتاب فرائد السمطين
- احمد بن عبدالكريم
تأليفات
- الجامع للشرائع
- الفحص و البيان من اسرار القرآن
- قضاء الفوائت
- كشف الالتباس عن نجاسة الارجاس
- المدخل في اصول الفقه
- نزهة الناظر في الجمع بين الاشباه و النظائر
- مسألة في نجاسة المشركين
وفات
ابن سعيد حلى در سال 690ق در حالى كه 89 بهار پربركت را پشت سر گذاشته بود در شهر حله ديده از جهان فرو بست و به لقاى دوست نائل شد.