داناسرشت، اکبر
| نام | دانا سرشت، اکبر |
|---|---|
| نامهای دیگر | صیرفی، اکبر
داناسرشت، علی‌اکبر بن علی نقی |
| نام پدر | |
| متولد | 1290 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1368 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE8551AUTHORCODE |
اكبر (على‌اكبر) داناسرشت، رياضى‌دان و مترجم ايرانى، فرزند حاج على‌نقى و نوه حاج على‌قلى صراف‌باشى زنجانى، در سال 1290ش، در تهران ديده به جهان گشود.
کسب علم و دانش
سال‌هاى كودكى و دوران اوليه تحصيل وى، مقارن با جنگ اول جهانى بود. پس از چندى خانواده‌اش از تهران به شهر زنجان كوچيد. در آنجا، به مدرسه ابتدايى معروف به اسعديه، به سرپرستى مترجمن همايون رفت تا وقتى كه دوباره به تهران آمد.
وى از اوان كودكى، قرآن كريم و زبان عربى را فراگرفت و سپس با احساس نياز به فراگيرى علم جديد، به علوم رياضى روى آورد و به تحصيل آن نزد استادانى چون سيد حسن مشكان طبسى، سيد جلال تهرانى و بغايرى پرداخت و فقه را نزد محمدرضا تنكابنى فراگرفت و تا پايان عمر، به تحقيق در اين زمينه‌ها اشتغال داشت.
وى معاصر با احمد بيرشك و غلام‌حسين مصاحب بود و به گفته دكتر نجم‌آبادى او اولين بيرونى‌شناس بود.
آثار
وى در طى عمر خود، آثارى را ترجمه كرد كه از ميان آنها مى‌توان به عناوين زير، اشاره نمود:
- روان‌شناسى يا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء)؛
- رسالة الغفران يا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى)؛
- تحقيق ما للهند، قسمت فلسفه (ابوريحان بيرونى)؛
- بر سنگ سفيد (آناتول فرانس)؛
- آثار الباقية (ابوريحان بيرونى).
از آثار ديگر وى عبارتند از:
- تاريخ فلاسفه‌ى اسلام؛
- افكار سهروردى و ملاصدرا يا خلاصه‌اى از حكمة الإشراق و أسفار؛
- انتقاد بر ترجمه رساله غفران ابوالعلاء معرّى.
وفات
وى در 25 فروردين 1368ش، بر اثر سكته مغزى، در تهران درگذشت.
منابع مقاله
1. محدث‌زاده، حسين؛ عباسى، حبيب‌الله (1384) «اثرآفرينان زندگى‌نامه نام‌آوران فرهنگى ايران از آغاز تا سال 1300 هجرى شمسى»، تهران، چاپ دوم، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى ايران.
2. كيهان فرهنگى (س 6،ش 1، ص 17)، مؤلفين كتب چاپى (645 - 644 / 1).
3. پايگاه اطلاع‌رسانى راسخون، شنبه 11 تيرماه 1390.