قرآن کریم (ترجمه صلواتی)
| نام کتاب | قرآن کریم |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | قرآن. فارسی - عربی |
| پدیدآورندگان | طه، عثمان (خطاط)
صلواتی، محمود (مترجم) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 59/66 /ص8 1387 |
| موضوع | قرآن - ترجمه‌ها |
| ناشر | مبارک |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2084AUTOMATIONCODE |
اين مصحف شريف، توسط محمود صلواتى به زبان فارسى ترجمه شده است. وى كه از عالمان دينى حوزه علميه قم مى‌باشد و در زمينه ترجمه متون مقدس بيشتر فعاليت مى‌نمايد و در اين زمينه تاكنون توانسته است صحيفه سجاديه و چندين دعا از ادعيه ائمه(ع) را ترجمه نمايد و ترجمه خود را به‌صورت نثر موزون بيان كند، اقدام به ترجمه قرآن كريم نموده است.
وى با توجه به اينكه قرآن داراى نظم و آهنگ (و به تعبير خود ايشان جنبه‌هاى هنرى) است و بايد اين جهت از اعجاز قرآن نيز در ترجمه رعايت شود، لذا در ترجمه خود، آيات را به‌گونه‌اى ترجمه نموده كه داراى وزن و آهنگ خاص مى‌باشند (گرچه اين آهنگ در سوره‌هاى آخر بيشتر نمايان است) تا بدين وسيله خوانندگان را جذب نمايد. از طرف ديگر آشنايى ايشان با قواعد ادبى (صرف و نحو) و لغات عرب و نيز آگاهى از معارف اسلامى باعث شده است كه ترجمه وى از اتقان و استحكام خوبى برخوردار باشد؛ به‌گونه‌اى كه نسبت به ديگر ترجمه‌ها اشكالات كمترى در آن مى‌توان پيدا نمود؛ همان‌گونه كه ويژگى‌هاى قابل ملاحظه‌اى در آن مى‌توان پيدا نمود.
ويژگى‌ها
1. ترجمه، توضيحات اضافى، كمتر دارد.
2. متن ترجمه داراى وزن و آهنگ مى‌باشد.
3. در معنا كردن افعال، به لازم و متعدى بودن و نيز مجهول و معلوم بودن آنها توجه شده و در اكثر موارد به‌صورت صحيح ترجمه شده است.
4. حروف مقطعه را به‌صورت آوانگارى ترجمه كرده است.
5. بين سه واژه «الله» و «إله» و «رب» در ترجمه تفاوت گذاشته شده و هركدام به‌صورت صحيح ترجمه شده است؛ مانند آنچه كه در آيه 2 سوره آل عمران آمده: «الله لا إله إلا هو» ؛ «خدا كه معبودى به‌جز او نيست».
6. به مواردى كه نكره در سياق نهى يا نفى واقع شده، توجه گرديده و در ترجمه، عموميت آنها بيان شده؛ مانند آيه 255 سوره بقره: «لا إكراه في الدين» ؛ «در دين هيچ اجبارى نيست».
7. استفاده از كلمات شيوا و رسا؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 275 سوره بقره آمده: «كسانى كه ربا مى‌خورند، از [گور] برنمى‌خيزند مگر چون كسى كه شيطان آشفته‌سرش كرد»؛ جمله «شيطان آشفته‌سرش كرد»، ترجمه جمله: «يتخبّطه الشيطان من المس» مى‌باشد.
اشكالات
1. برخى از حروف، مانند همزه استفهام و يا «واو» در ترجمه نيامده است؛ مانند آيه 77 بقره: «أ و لا يعلمون أنّ الله يعلم...» كه در ترجمه آمده: «مگر نمى‌دانند كه خدا آنچه را نهان و يا آشكار كنند مى‌داند»؟ در اين ترجمه نه حرف استفهام آمده و نه «واو».
2. در برخى از موارد، صفت و موصوف در ترجمه به‌صورت صحيح ذكر نشده است؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 41 سوره مريم آمده: «و اذكر في الكتاب إبراهيم إنّه كان صديقا نبيّا» ؛ «و در اين كتاب ابراهيم را به ياد آر، كه او راستگويى بود از پيامبرها»؛ درصورتى‌كه نبيّا صفت (خبر كان) دوم براى ابراهيم است، اما ترجمه فوق ترجمه جمله: صديقا من الأنبياء مى‌باشد.
3. عدم توجه به اخبار و يا انشا بودن جمله؛ مانند آنچه در آيه 272 بقره آمده است: «و ما تنفقون إلا ابتغاء وجه الله» ، كه در ترجمه آمده: «و چيزى را مگر براى رضاى خداوند نبخشيد». فعل نبخشيد، نهى است و انشا؛ درصورتى‌كه فعل ما تنفقون، اخبار است و به معناى نمى‌بخشيد مى‌باشد.