قرآن کریم (ترجمه صلواتی)
| قرآن کریم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طه، عثمان (خطاط) صلواتی، محمود (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | قرآن. فارسی - عربی |
| ناشر | مبارک |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-8404-12-7 |
| موضوع | قرآن - ترجمه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 59/66 /ص8 1387 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قرآن کریم، توسط محمود صلواتى به زبان فارسى ترجمه شده است. وى که از عالمان دینى حوزه علمیه قم مى‌باشد و در زمینه ترجمه متون مقدس بیشتر فعالیت مى‌نماید و در این زمینه تاکنون توانسته است صحیفه سجادیه و چندین دعا از ادعیه ائمه(ع) را ترجمه نماید و ترجمه خود را به‌صورت نثر موزون بیان کند، اقدام به ترجمه قرآن کریم نموده است.
وى با توجه به اینکه قرآن داراى نظم و آهنگ (و به تعبیر خود ایشان جنبه‌هاى هنرى) است و باید این جهت از اعجاز قرآن نیز در ترجمه رعایت شود، لذا در ترجمه خود، آیات را به‌گونه‌اى ترجمه نموده که داراى وزن و آهنگ خاص مى‌باشند (گرچه این آهنگ در سوره‌هاى آخر بیشتر نمایان است) تا بدین وسیله خوانندگان را جذب نماید. از طرف دیگر آشنایى ایشان با قواعد ادبى (صرف و نحو) و لغات عرب و نیز آگاهى از معارف اسلامى باعث شده است که ترجمه وى از اتقان و استحکام خوبى برخوردار باشد؛ به‌گونه‌اى که نسبت به دیگر ترجمه‌ها اشکالات کمترى در آن مى‌توان پیدا نمود؛ همان‌گونه که ویژگى‌هاى قابل ملاحظه‌اى در آن مى‌توان پیدا نمود.
ویژگى‌ها
- ترجمه، توضیحات اضافى، کمتر دارد.
- متن ترجمه داراى وزن و آهنگ مى‌باشد.
- در معنا کردن افعال، به لازم و متعدى بودن و نیز مجهول و معلوم بودن آنها توجه شده و در اکثر موارد به‌صورت صحیح ترجمه شده است.
- حروف مقطعه را به‌صورت آوانگارى ترجمه کرده است.
- بین سه واژه «الله» و «إله» و «رب» در ترجمه تفاوت گذاشته شده و هرکدام به‌صورت صحیح ترجمه شده است؛ مانند آنچه که در آیه 2 سوره آل عمران آمده: «الله لا إله إلا هو» ؛ «خدا که معبودى به‌جز او نیست».
- به مواردى که نکره در سیاق نهى یا نفى واقع شده، توجه گردیده و در ترجمه، عمومیت آنها بیان شده؛ مانند آیه 255 سوره بقره: «لا إکراه فی‌الدین» ؛ «در دین هیچ اجبارى نیست».
- استفاده از کلمات شیوا و رسا؛ مانند آنچه که در ترجمه آیه 275 سوره بقره آمده: «کسانى که ربا مى‌خورند، از [گور] برنمى‌خیزند مگر چون کسى که شیطان آشفته‌سرش کرد»؛ جمله «شیطان آشفته‌سرش کرد»، ترجمه جمله: «یتخبّطه الشیطان من المس» مى‌باشد.
اشکالات
- برخى از حروف، مانند همزه استفهام و یا «واو» در ترجمه نیامده است؛ مانند آیه 77 بقره: «أ و لا یعلمون أنّ الله یعلم...» که در ترجمه آمده: «مگر نمى‌دانند که خدا آنچه را نهان و یا آشکار کنند مى‌داند»؟ در این ترجمه نه حرف استفهام آمده و نه «واو».
- در برخى از موارد، صفت و موصوف در ترجمه به‌صورت صحیح ذکر نشده است؛ مانند آنچه که در ترجمه آیه 41 سوره مریم آمده: «و اذکر فی الکتاب إبراهیم إنّه کان صدیقا نبیّا» ؛ «و در این کتاب ابراهیم را به یاد آر، که او راستگویى بود از پیامبرها»؛ درصورتى‌که نبیّا صفت (خبر کان) دوم براى ابراهیم است، اما ترجمه فوق ترجمه جمله: صدیقا من الأنبیاء مى‌باشد.
- عدم توجه به اخبار و یا انشا بودن جمله؛ مانند آنچه در آیه 272 بقره آمده است: «و ما تنفقون إلا ابتغاء وجه الله»، که در ترجمه آمده: «و چیزى را مگر براى رضاى خداوند نبخشید». فعل نبخشید، نهى است و انشا؛ درصورتى‌که فعل ما تنفقون، اخبار است و به معناى نمى‌بخشید مى‌باشد.