صفری، بابا بن عبدالعظیم
بابا بن عبدالعظيم صفرى مقدم (1299-1382ش)، معلم، مورخ، تاریخ نگار، محقق، نویسنده کتاب اردبیل در گذرگاه تاریخ
| نام | صفری، بابا |
|---|---|
| نام های دیگر | صفری مقدم، بابا
بابا صفری |
| نام پدر | عبدالعظیم |
| متولد | 1299 هـ.ش |
| محل تولد | اردبیل |
| رحلت | 1382 هـ.ش یا 1424 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | اردبیل در گذرگاه تاریخ
کتابیبا مفاهیم ظاهر آیات قرآن مجید |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2466AUTHORCODE |
ولادت
او در سال 1299ش در اردبيل متولد شد. پدرش در بادکوبه و حاجی ترخان،دارای تجارتخانه بود و قبل از انقلاب ۱۹۱۷ روسیه از عرضه کنندگان و فروشندگان کالای ایرانی در بازار مکارۀ نیژنه و نووگراد بوده است. با انقلاب روسیه، او نیز همچون تجار دیگر همۀ دارائیهای خود را از دست داد و با یک عبای کهنه و لباس مندرس، خود را به اردبیل رساند.
تحصیلات
بابا صفری شش سالش بود که به مکتب،نزد ربابه آخوندباجی رفت. در آنجا الفبا و قسمتی از عم جزو را فرا گرفت. آنگاه در مکتبخانۀ مرحوم آخوند ملا محسن خوشنویس، خواندن قرآن و نوشتن خط و برخی کتابهای سادۀ فارسی را آموخت.
تحصيلات ابتدايى و دوره اول دبيرستان را در زادگاه خود و دوره دوم را در تبريز گذراند. تحصيلات عالى ايشان در رشته قضايى در دانشكده حقوق و در رشته فلسفه، روانشناسى و علوم تربيتى دردانشسراى عالى تهران صورت پذيرفت و دوره كارشناسى ارشد علوم ادارى را در شعبه دانشگاه كاليفرنياى آمريكا در دانشگاه تهران طى كرد.
وى علاوه بر تحصيلات فوق، با شركت در دوره‌هاى مديريت عالى و روش‌هاى ادارى اصل سابق آمريكا در ايران نيز موفق به اخذ شهادت‌نامه رسمى گشت. مدتى نيز از طرف دولت، مامور مطالعات تربيتى و ادارى در ايتاليا بود و به كسب مدال علمى نايل گشت.
خدمات دولتى وى در شهريور 1318ش با دبيرى دبيرستان پوران‌دوخت اردبيل آغاز گشت. سپس به معاونت اداره فرهنگ اردبيل و رياست دبيرستان در تهران و رياست ادارات داخلى وزارت فرهنگ ادامه يافت و هفده سال آخر خدمات او با سمت معاونت و مشاور عالى در سازمان حج و اوقاف سپرى شد. در دوران حكومت ملى دكتر مصدق ايشان به سمت شهردار اردبيل انتخاب شد و شهردارى فعال خدمتگزارى را پايه‌ريزى كرد. با پيش آمدن كودتاى 28 مرداد 1332ش امكان بيش از 9 ماه خدمت در اين مقام براى وى ميسر نگرديد. صفرى در ارديبهشت 1357ش به تقاضاى خويش بازنشسته شد.
وفات
سرانجام در سحرگاه روزدوشنبه 23 تيرماه 1382ش به علت عارضه قلبى و كليوى در بيمارستانى در شهر استكهلم سوئد درگذشت و پيكرش بنا به وصيتش پس از انتقال به ايران، در زادگاهش اردبيل، در مزار شمارۀ یک قطعۀ مفاخر آرامستان بهشت زهرای اردبیل به خاک سپرده شد.
آثار
- شانزده جلد كتاب تاريخ و جغرافيا و علوم اجتماعى جهت تدريس دركلاس‌هاى دبيرستان‌ها به همراهى سه تن از دبيران تهران؛
- كتاب يك قرن تقويم تطبيقى مشتمل بر تطبيق روزها، ماه‌ها و سال‌هاى شمسى، قمرى و ميلادى از سال 1255 الى 1355ش؛
- سه جلد كتاب تاريخ اردبيل با عنوان «اردبيل در گذرگاه تاريخ»؛
- يك جلد كتاب جغرافياى ممالك اسلامى، كه به انگليسى ترجمه و در سطح بين المللى منتشر و مورد استفاده قرار گرفت.
- كتاب چاپ نشده‌اى تحت عنوان «دشتى و رشدى» در نقد كتاب «بيست و سه سال» على دشتى.