الرسائل (امام خمينی)

    از ویکی‌نور
    الرسائل (امام خمینی، روح الله)
    الرسائل (امام خمينی)
    پدیدآورانخ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرالـرسائل تشمل علی مباحث اللضرار و استصحاب و التعادل و الترجیح و الاجتهاد و التقلید والتقیة
    ناشراسماعيليان
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1410 ق
    چاپ1
    موضوعاصول فقه شیعه - قرن 14

    فقه - قواعد

    فقه جعفری - قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏159‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏خ‎‏8‎‏ر‎‏5
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf


    الرسائل، تألیف امام خمينى (متوفاى 1409 هجرى قمرى) است.

    كتاب الرسائل از دو قسمت تشكيل شده است. قسمت اوّل شامل قاعدۀ لا ضرر، مبحث استصحاب، قاعدۀ على اليد، قاعدۀ تجاوز و فراغ، اصالة الصحة و قاعدۀ قرعه مى‌باشد و قسمت دوم مباحث تعادل و تراجيح، اجتهاد و تقليد و مبحث تقيه را دربر دارد.

    پيش‌نويس قاعدۀ لا ضرر در چهارم جمادى الأول سال 1368 قمرى به پايان رسيده است.

    پيش‌نويس استصحاب و قاعدۀ على اليد و قاعدۀ تجاوز و فراغ، قرعه و اصالة الصحة در نهم ماه مبارك رمضان سال 1370 قمرى در محلات به پايان رسيده است.

    پيش‌نويس تعادل و تراجيح در نهم جمادى الأول سال 1370 قمرى در شهر مقدس قم به پايان رسيده و پاكنويس آن در 23 رمضان سال 1370 قمرى در شهر محلات پايان يافته است.

    تاريخ تأليف اجتهاد و تقليد مشخص نيست و كتاب تقيه در 27 شعبان المعظم سال 1373 قمرى پايان يافته است. اگر اين دو مبحث با هم تأليف شده باشند، زمان تأليف اجتهاد و تقليد نيز معلوم مى‌شود.


    آن چنانكه آيت‌اللّه مجتبى تهرانى در مقدمۀ كتاب آورده، به دليل اين كه تقريرات درس اعلام و اساتيد، كاملا منطبق بر نظريات آنان نمى‌باشد، ايشان از امام خمينى خواسته براى حفظ و نگهدارى مباحث اصولى و فقهى كه به قلم شريف ايشان تدوين شده، آنها را منتشر نمايد و پس از جلب موافقت امام با اجازه ايشان كتاب را «الرسائل» ناميده است.

    پس از تصحيح عبارت‌ها و آماده شدن كتاب براى چاپ، به دليل پيش آمدن حوادث ناراحت كننده و غمبار سال 1384 قمرى (مطابق با 1342 شمسى) چاپ كتاب يك سال به تأخير افتاده و در ربيع الأول سال 1385 هجرى قمرى با تذييلات آيت‌اللّه مجتبى تهرانى توسط مؤسّسۀ اسماعيليان انتشار يافته است.

    رسائلی که در این مجموعه آمده است عبارتند از:

    في قاعدة لاضرر

    فی الاستصحاب

    في التعادل و التراجیح

    في الاجتهاد و التقلید

    في التقية