ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن
شيخ الاسلام ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى معروف به احمد ژندهپيل يا احمد جام، از بزرگان مشايخ عرفان ايرانى در نيمه دوم قرن پنجم و نيمه اول قرن ششم هجرى است. وى در سال 441ق در قريه نامق يا نامه، از توابع جام، از اعمال ترشيز، ولادت يافت. پدرانش برزگر بودند و او در جوانى، در نوشخوارى و ميگسارى افراط مىكرد. سرانجام در بيست و دو سالگى توبه كرد و وارد حلقه تصوف شد. دوازده سال در كوه نام قوششسال در كوه بيزد در خاک جام، به خلوت نشست و سپس بناى ارشاد را گذاشت. نخست در سرخسواستاد و زورآباد بود و در ضمن سفرهايى به هرات، نيشابور، بوزجان، مرو، باخرز و بسطام كرد و به حج رفت. سرانجام به روستاى معدآباد در سرزمين جام رفت و در همانجا به سال 536 هجرى در 95 سالگى زندگى را بدرود گفت و در بيرون دروازه معدآباد، به خاک سپرده شد. مزار وى هم اكنون در همان ناحيه كه امروز تربت خوانده مىشود برپاست، و زيارتگاه است و به همين جهت آن محل را تربت جام مىخوانند. ساختمان آرامگاه وى راملك غياثالدين محمد كرت در سال 719 ساخته است.
| نام | ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن |
|---|---|
| نام های دیگر | احمد جام
پیر جام جامی، احمد بن ابو الحسن ژنده پیل، ابونصر احمد بن ابوالحسن ژنده فیل شیخالاسلام شیخ جام نامقی، احمد بن ابو الحسن |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 536 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4882AUTHORCODE |
آثار او كه به زبان فارسى هستند، عبارتند از
1- رساله سمرقنديه
2- انس التائبين
3- مفتاحالنجات
4- روضة المذنبين و جنة المشتاقين
5- كنوز الحكمة
6- سراج السائرين
7- بحار الحقيقة
8- ديوان شعر احمد جام.