الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
سيد محمدباقر صدر (زادهٔ ۱۳۵۳ق/۱۳۱۳ش و شهادت ۱۴۰۰ق/۱۳۵۹ش)، فقیه، اصولی، فيلسوف، مغز متفكر بزرگ اسلامى، ملقب به شهید خامس
سید محمدباقر صدر در ۱۰ اسفند ۱۳۱۳ (برابر ۲۵ ذیقعده ۱۳۵۳) در شهر کاظمین به دنیا آمد.
پدرش سيد حيدر صدر عاملی، از نوابغ فقه و اصول بود و جدش آیت‌الله سید اسماعیل صدر، پس از درگذشت آیت‌الله شيرازى (مجدد) به مقام مرجعيت عام نائل شد.
آیت‌الله صدر در زمينه‌هاى گوناگون، اعم از فقه و اصول و اقتصاد و جامعه‌شناسى تخصص داشت و احاطۀ او بر تاريخ و قانونگذارى و نظرات او در باب بانكدارى بدون ربا، گواه صادقى بر نبوغ علمى اوست.
او در سال 1362 هجرى قمرى، به نجف اشرف هجرت كرد و مطالعات خود را در زمينه‌هاى فقهى و اصولى و علوم اسلامى گوناگون پى گرفت. او در تلاشهاى علمى چنان پشتكارى از خود نشان داد كه قبل از سپرى شدن دومين دهۀ عمر گرانقدرش به درجۀ اجتهاد مطلق رسيد و در سال 1370 هجرى قمرى، از سوى آیت‌الله رميثى براى حاشيه نويسى علمى و اجتهادى دعوت به همكارى شد.
آیت‌الله سيد محمدباقرصدر پس از سالها مبارزه و ستيز با دشمنان دين و قرآن در روز شنبه 16 فروردين ماه 1359 هجرى شمسى، ساعت سه بعد از ظهر دستگير شده و در سياه‌چالهاى رژيم صدام زندانى شد.
صبح روز يكشنبه 17 فروردين ماه 1359 هجرى شمسى، مزدوران بعثى به منزل آن بزرگوار حمله كرده و خواهر بزرگوار او، نويسندۀ معروف عراق، بانو بنت الهدى صدر را نيز دستگير كرده و به طرف بغداد بردند.
بعد از تحمل شكنجه‌هاى فراوان در زندان‌هاى ارتش بعث، در شب سه‌شنبه 19 فروردين ماه 1359 هجرى شمسى، اين شخصيت‌هاى كم نظير جهان تشيع به دست پليدترين انسان‌هاى زمان به شهادت رسيدند.