سمرقندی، عبدالرزاق بن اسحاق
| نام | عبدالرزاق سمرقندی، عبدالرزاق بن اسحاق |
|---|---|
| نام های دیگر | سمرقندی، عبدالرزاق بن اسحق
سمرقندی، ک‍م‍ال‌ال‍دی‍ن عبدالرزاق بن اسحق عبدالرزاق سمرقندی، ک‍م‍ال‌ال‍دی‍ن عبدالرزاق بن اسحق ک‍م‍ال‌ال‍دی‍ن عبدالرزاق سمرقندی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 887 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | مطلع سعدین و مجمع بحرین |
| کد مولف | AUTHORCODE3890AUTHORCODE |
«كمالالدين عبدالرزاق سمرقندى» فرزند مولانا جلالالدين اسحق سمرقندى است كه در دوازدهم شعبان سال 816 در هرات به دنيا آمد. پدرش در اردوى شاهرخ پسر تيمور به منصب قضا و پيش‌نمازى مشغول بوده و گاهى نيز در مجلس شاه به توضيح مسائل و قرائت رسائل مى‌پرداخت. كمالالدين نيز بعد از فوت پدر، درسال 841 شرحى بر رساله‌اى كه قاضى عضدالدين ايجى در معنى اسم اشارت تأليف كرده بود، نوشت و آن را به نام شاهرخ تأليف نمود و به او تقديم كرد و بدين گونه بود كه در سن بيست و پنج سالگى به دربار شاهرخى راه يافت.
بعد از فوت خاقان سعيد، ملازم ميرزا عبدالطيف، ميرزا عبدالله، ميرزا ابوالقاسم بابر و ميرزا ابراهيم(پسران و نوادگان شاهرخ) شد و در زمان سلطان ابوسعيد گوركان، در سال 867 به منصب شيخى خانقاه شاهرخ منصوب گشت و تا آخر ايام عمر بدان اشتغال داشت. وفاتش در ماه جمادى الاخرى سال 887 روى داد.
منابع
مقدمه كتاب