الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
إيمان أبي طالب اثر سيد شمس الدين، فخار بن معدّ موسوى از علماى قرن ششم و هفتم هجرى است. همچنان كه از نامش پيداست در اثبات ايمان ابوطالب، پدر بزرگوار حضرت على (ع) تألیف شده است.
شيخ آقا بزرگ تهرانى نام «حجة الذاهب إلى إيمان أبي طالب» و «الرد على الذاهب إلى كفر أبي طالب» را نيز براى كتاب آورده است.
در نتيجه «إيمان أبي طالب» نام اصلى كتاب نيست و اين نام را «سيد محمد بحر العلوم» كه كار تحقيق كتاب را به عهده داشته براى كتاب انتخاب كرده تا بنا بر آنچه در مقدمه آمده، نام كتاب كوتاه و زيبا باشد و در اولين نظر بيننده را جلب نمايد.
مؤلف استدلالهاى متقن و قوى در طول كتاب طورى ايمان ابوطالب را اثبات كرده كه جاى هيچ شك و شبهه‌اى باقى نماند و نه تنها اجماع مسلّم علماى شيعه را بر اين مطلب اثبات مى‌كند، بلكه بسيارى از اهل سنت را هم كه قائل به اين مطلب بوده‌اند به عنوان مؤيد شيعه ذكر مى‌نمايد. كتاب داراى يك مقدمه و ده فصل و يك خاتمه است.
تحقيق كتاب در چاپ حاضر به عهدۀ سيد محمد بحر العلوم بوده كه با زحمتى فراوان براى راويان و علمايى كه در متن آمده‌اند شرح حال تهيه نموده، كه چند صد ترجمه كوتاه و بلند جمع آورى شده است.