نتایج جستجو

خطایی و نزول به مرتبه پایین‌تر، باید توبه خود را تجدید کند و پیمودن راه را از سر بگیرد و از رحمت خداوند ناامید نشود. نویسنده سپس به عواملی اشاره می‌کند که

خاطر قدرت یافتن فقها و تضعیف تصوف، عصر انحطاط ادبى، فکرى بوده است، سخنى از سر تحقیق و صواب نیست. میرداماد با آن که در معقول و منقول از یگانه‌هاى دوران بود

خاتم تحقق آخرین درجه ارتقاء و پرواز عالم امکان است که هم مرز با مرتبه واجب الوجود و سد بین ممکن و واجب است و تجافی از این حد، انقلاب ممکن به واجب است و انقلاب

زیرا لازمه‌اش این است که آن وجود هم «ممکن‎ الوجود» باشد هم نباشد؛ بدین معنا که از طرفی مخلوق خداست، پس ممکن‎ الوجود است و معنای آن این است که قابل فنا و نیستی

خانقاهش به خاک سپردند. بر سر در آرامگاه شعری از خود شاه داعی الی الله نوشته شده است: اسوة السکوه بیان و عیان در حقایق عرفانیه تحریر الوجود المطلق تحفة المشتاق

هستند كه صورتى ايجابى دارند، ولى مفهوماً سلبى هستند، مانند«الخلأ ممتنعة الوجود» كما اينكه بعضى جملات نيز بر عكس بوده و على‌رغم ظاهر سلبى، مفهومشان ايجاب

الصفات المحمدية»؛ «شرح مشكلات الفتوحات المكية»؛ «أمهات المعارف»؛ «مراتب الوجود و حقيقة كل موجود»؛ «كشف الغايات في شرح ما اكتنفت عليه التجليات» و... بروكلمان

الخفرية على شرح القوشچي على التجريد؛ تعليقة على حاشية رسالة سرّ القدر؛ رسالة في أحكام الوجود و الماهية؛ رساله حقيقت محمديه؛ تاريخ حكما از ملا صدرا به بعد؛

الحدود؛ هدية الرئيس للأمير (في القوى النفسانية)؛ الفعل و الانفعال؛ أسباب الرعد؛ سر القدر؛ العرشية (في التوحيد)؛ السعادة و ذكر الحجج على جوهرية النفس؛ الحث على

الهیات تألیف شده است. هر بخش خود مشتمل بر چند مبحث است که مطالب آن تحت عنوان «سرّ» مطرح شده است. علامه حلی در نگارش این اثر از آثار استادش خواجه‌نصیرالدین طوسی

يقظان؛ هدية الرئيس للأمير (في القوى النفسانية)؛ الفعل و الانفعال؛ أسباب الرعد؛ سر القدر؛ العرشية (في التوحيد)؛ السعادة و ذكر الحجج على جوهرية النفس؛ الحث على

است. ابن سهلان، چنان‌كه خود مى‌نویسد بيشتر عمر را «در پرورش انواع علوم به سر برده است، چه آنچه به علوم شرع تعلق دارد و چه آنچه به علوم حكمت». سال تولد

به نادانيم نمودم، نفسم شعله‌ور شد؛ فأفاض عليّ من بحر الجود شيئا من أسرار الوجود و أفادني بعضا من أسرار الأيات و شواهد البينات و كشف النقاب عن وجوه البيّنات

متعالی گفته می‌شود: «وجود واجب ‎الوجود مقتضای ذات اوست» و حتی درباره تعبیر «واجب ‎الوجود بالذات» که در برابر «واجب‎ الوجود بالغير» به‌کار می‌رود، ممکن است

يقين به نادانيم نمودم نفسم شعله‌ور شد فأفاض عليّ من بحر الجود شيئا من أسرار الوجود و أفادني بعضا من أسرار الأيات و شواهد البينات و كشف النقاب عن وجوه البيّنات

توابع مظفرنگر به دنیا آمد. دورۀ ابتدایی علوم اسلامی را در همان سرزمین پشت سر نهاد. دروس عربی، فقه و علوم قرآنی و حدیث را در دارالعلوم دیوبند نزد بزرگان

ایضاح المقصود من وحدة الوجود نوشته عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی(1050- 1143ق) ازعرفا و صوفیان پیرو طریقه‌ی نقشبندیه قادریه و حنفی مذهب است؛ در بررسی وحدت

اين كتاب، اجمالا عبارتند از: حصر اقسام وجود، اثبات واجب‌الوجود، توحيد واجب‌الوجود، علم واجب‌الوجود و حدوث عالم. شهرستانى، در كتاب خود، از ابن سينا انتفاد

امام خمينى، «احديت اسمائى ذاتى» را حضرت اول دانسته و عالمش را سر وجودى مى‌گيرد كه اعم از سر وجودى علمى اسمائى و عينى وجودى است، لذا مى‌توان ادعا نمود كه

ازاین‌رو، محتمل است عنوان واجب‌الوجود (که به حمل اولی واجب‌الوجود است)، به حمل شایع، واجب‌الوجود نباشد و روشن است که صرف حمل واجب‌الوجود بر یک عنوان و صدقش بر آن،