نتایج جستجو

را نگاشته است. به‎ احتمال‎ زیاد، این اثر جزء‎ کتاب‌هایی‎ بوده که از سوی زیدیان ایرانی یا یمنی از ایران و به ‎احتمال ضعیف از عراق، به یمن آورده شده بوده

«المجموع الفقهي و الحديثي»، کهن‌ترین و اساسى‌ترین منبع براى دستیابى به فقه زیدیان بشمار مى‌رود که در واقع، مجموعه‌اى از سخنان و احادیث منسوب به زید بن علی

عنوان؛ حنفیان: 3 عنوان؛ خاندان‌ها: 23 عنوان؛ رجال: 10 عنوان؛ زنان: 8 عنوان؛ زیدیان: 2 عنوان؛ شاعران: 36 عنوان؛ شافعیان: 5 عنوان؛ شیعیان: 41 عنوان؛ صحابه: 13

شیعیان زیدى و اسماعیلى، آیینه عبرت خوبى براى عملکرد سیاسى آن‌ها بود؛ ه)- زیدیان که در طول تاریخ سیاسى خود، با توسل به شمشیر توانسته بودند حکومت‌هایى را

«المجموع الفقهي و الحديثي»، کهن‌ترین و اساسى‌ترین منبع براى دستیابى به فقه زیدیان بشمار مى‌رود که در واقع، مجموعه‌اى از سخنان و احادیث منسوب به زید بن علی

نسبت به زیدیان صنعا و دیگر جاهای یمن دشمن باقی ماند. با معاضدت الملک الظاهر رسولی (831-842ق)، با منصور علی زیدی جنگید. در حقیقت، وی پیوسته با زیدیان در نزاع

مى‌شوند. او در سال ۲۴۶ ق در رس درگذشت. بدین ترتیب او پس از برادرش محمد امامت زیدیان را عهده‌دار شد و این فرقه را از پراکندگی رهایی بخشید.  مؤلفات زيديه سى و

از نزدیک شاهد وقایع بوده‌اند. همچنین صفحات کتاب را انبوهی اسانید مربوط به زیدیان و طالبیان پر کرده؛ مثلاً روایات ابوالفرج از ابن عقده در سراسر کتاب پراکنده

شهر تأسیس کردند. در سده‏‌هاى بعد نیز حامی‌‌ و دوستدار حکومت‏هاى شیعى چون زیدیان، آل بویه و مرعشیان بودند و همدوش دیلمیان برضدّ حکومت‏هاى ظالم به مبارزه

بلغاء و فصحاء و مشهورترين علماء و امام دولت زیدی یمن از 594 تا 614ق بود. زیدیان طبرستان هم در آغاز قرن هفتم قمری امامت او را پذیرفتند. شجره ایشان عبارت

بلغاء و فصحاء و مشهورترين علماء و امام دولت زیدی یمن از 594 تا 614ق بود. زیدیان طبرستان هم در آغاز قرن هفتم قمری امامت او را پذیرفتند. محمدجواد حسنی بیرونی

حدیثی‌، برای‌ پژوهشگران تاریخ و کلام زیدیه به‌عنوان متنی‌ اصیل و متعلق به زیدیان ایرانی، اهمیت‌ فراوانی‌ دارد. نکته قابل‌توجه آن که آثار شجری همانند بسیاری

است: «زيديان در سه قرن نخستين هجرى، حجم زيادى از شیعیان را تشكيل مى‌دادند و قيام‌هاى منظمى را انجام دادند كه منجر به تشكيل حكومت‌هايى شد. امامت زيديان از

کرده‌‏اند. البته در قرن دوم و سوم بعد از شیعیان امامى، بیشترین تعداد شیعه را زیدیان تشکیل می‌‏دادند. برخى از نویسندگان، پیدایش تشیع را در روز سقیفه و برخى دیگر

احمد بن أبی هاشم معروف به شریف «مانکدیم»؛ که در 417 ه‍ در «لنجا» به امامت زیدیان قیام کرد؛ شریف ابوجعفر زیدی، زاهد عابدی که المؤید بالله بارها از او خواست

پایانی باب چهارم، درباره علل زوال برمکیان، قیام مازیار، حکومت طاهریان و زیدیان در طبرستان است. این باب با ذکر درگیری میان آل‎بویه و آل‎زیار و قتل ماکان

تنفر می‌کند و اسارت. در مورد عصمت امام از منظر فرقه زیدیه بیان می‌دارد که زیدیان معتقد به عصمت امام نیستند و از جمله ادله آنها بر نفی عصمت این است که چون

مردم را به سوى خويش دعوت كرد، ولى با مخالفت محمد بن زيد كه در آن زمان امام زيديان طبرستان بود روبرو گرديد. بنابراین آنجا را ترك گفته و به سوى يمن رهسپار گرديد

محلی‌ او بر مناطق کوچکی از دیلمان و به‌احتمال‌قوی‌ شهر هوسم که‌ پایگاه‌ مهم‌ زیدیان در دیلم بود، منتهی شده باشد. ازورقانی، شجری را ستوده و او را یکی‌ از‌ امامان‌

چند اثر از دیلمی برجای مانده است. مشهورترین اثر او که از آثار مهم کلامی زیدیان بشمار می‌رود، «قواعد عقائد آل‌محمد (یا قواعد عقائد أهل‌البيت)» نام دارد