چهل حدیث
چهل حدیث برگرفته از کتاب شریف اربعین الهاشمیه، ترجمه و تحقیق محمدکاظم بهنیا از کتاب «اربعین الهاشمیه» بانوی مجتهده و مفسر قرآن کریم سیده نصرت‌بیگم امین (1274-1362ش)، معروف به بانوی ایرانی است. در این کتاب تنها احادیث کتاب مذکور، استخراج و ترجمه شده است.
| چهل حدیث | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | امین، سیده نصرت‌بیگم (نويسنده) بهنیا، م‍ح‍م‍د ک‍اظم (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | برگرفته از کتاب شریف اربعین الهاشمیة |
| ناشر | وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. مرکز مطالعات و تحقيقات فرهنگی (دفتر مطالعات فرهنگی بانوان) |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1376ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | احادیث شیعه - اربعینات - حدیث |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف74 الف4041 136/9 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب با مقدمه‌ای در ذکر شرح حال سیده نصرت امین و تألیفات و آثار ایشان آغاز شده است. «اربعین الهاشمیه»، اولین تألیف گران‌مایه ایشان و مشتمل است بر چهل حدیث در توحید و صفات حق‌تعالی و اخلاق و احکام شرع و متضمن بیانات فلسفی و عرفانی و اصولی و فقهی که چند بار به چاپ رسیده است. این کتاب به زبان عربی است و توسط شاگرد ایشان حاجیه خانم همایونی به زبان فارسی ترجمه شده است. محتوای این کتاب به‌قدری دقیق و بااهمیت است که علمای نجف و بعضی مراجع تقلید را بر آن می‌دارد تا سؤالات و امتحانات متعددی پیرامون فقه، اصول و دیگر مبانی از مؤلف آن به عمل آورند که از عهده تمامی این آزمایش‌های صعب به‌خوبی برآمده و به درجه اجتهاد نایل می‌آید[۱].
طریقه سخن در این کتاب بدین‌گونه است که مؤلف اقوال بزرگانی چون فیض کاشانی، علامه مجلسی، محقق دوانی، شیخ مفید، محقق طوسی، غزالی، شیخ طنطاوی، جوهری، شهید ثانی، شیخ مرتضی انصاری، ابن فهد حلی و... را نقل و باهم مقایسه می‌کند و گاه از میان همه این اقوال یکی را برگزیده و به انتقاد دیگر گفته‌ها می‌پردازد و زمانی نیز همه اقوال را فرومی‌نهد و خود نظری مقبول و دیگر عرضه می‌کند[۲].
مجموعه حاضر منحصر به متن و ترجمه چهل حدیث انتخابی ایشان در کتاب شریف اربعین الهاشمیه است که مجدداً توسط محمدکاظم بهنیا و با همکاری ناصر پاک‌پرور ترجمه و تحقیق شده است[۳]. در حقیقت مترجم تنها چهل حدیث کتاب مذکور – که اثری مفصل در چندصد صفحه است - را گزینش و بدون هیچ شرح و توضیحی ترجمه کرده است. مترجم گاه الفاظ یا عباراتی را به متن افزوده و با ذکر در [] مشخص کرده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.