منتقد المنافع في شرح المختصر النافع، كتاب الطهارة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'محقق حلى' به 'محقق حلى ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۴۳: خط ۴۳:




«منتقد المنافع في شرح المختصر النافع: الطهارة»، تأليف آیت‌الله ملا حبيب الله شريف كاشانى، شرح مفصّل باب طهارت كتاب«النافع في مختصر الشرائع»، يا (مختصر النافع في فقه الإمامية) نوشته ابوالقاسم جعفر بن ابى يحيى حسن هذلى، معروف به [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (ت 676ق) است. بر اين كتاب شرح‌هاى زيادى نوشته شده؛ ولى اثر حاضر ويژگى‌هاى خاصى دارد كه بر ديگر شروح امتياز يافته است.
«منتقد المنافع في شرح المختصر النافع: الطهارة»، تأليف آیت‌الله ملا حبيب الله شريف كاشانى، شرح مفصّل باب طهارت كتاب«النافع في مختصر الشرائع»، يا (مختصر النافع في فقه الإمامية) نوشته ابوالقاسم جعفر بن ابى يحيى حسن هذلى، معروف به [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (ت 676ق) است. بر اين كتاب شرح‌هاى زيادى نوشته شده؛ ولى اثر حاضر ويژگى‌هاى خاصى دارد كه بر ديگر شروح امتياز يافته است.


برخى از ويژگى‌هاى اين شرح عبارت است از:
برخى از ويژگى‌هاى اين شرح عبارت است از:


1- مؤلف اعتماد زيادى به كتاب رياض المسائل، يكى ديگر از شروح مختصر النافع، داشته و مسلك وى را ادامه داده و هر جا كه رياض مجمل و پيچيده بحث كرده، توضيح داده است.
1- مؤلف اعتماد زيادى به كتاب رياض المسائل، يكى ديگر از شروح مختصر النافع، داشته و مسلك وى را ادامه داده و هر جا كه رياض مجمل و پيچيده بحث كرده، توضيح داده است.


2- وى اقوال فقهاى گذشته و متأخر را از مصادر اصلى‌شان نقل نموده و به نقل قول‌ها بسنده نكرده است.
2- وى اقوال فقهاى گذشته و متأخر را از مصادر اصلى‌شان نقل نموده و به نقل قول‌ها بسنده نكرده است.
خط ۹۲: خط ۹۲:
در تعريف آب جارى اقوال و ديدگاه‌هاى مختلفى نقل و نقد گرديده، سپس با مراجعه به احاديث چنين بيان مى‌گردد كه: آب جارى آبى است كه نجس نمى‌شود و روايات ملاك خاص ديگرى ذكر نمى‌كنند؛ لذا ما بايد به عرف رجوع كنيم و عرف هم آبى كه جريان داشته باشد را جارى مى‌داند و لو اينكه به منبعى متصل نباشد و دائم جوشش و جريان نداشته باشد. البته نبايد قليل باشد.
در تعريف آب جارى اقوال و ديدگاه‌هاى مختلفى نقل و نقد گرديده، سپس با مراجعه به احاديث چنين بيان مى‌گردد كه: آب جارى آبى است كه نجس نمى‌شود و روايات ملاك خاص ديگرى ذكر نمى‌كنند؛ لذا ما بايد به عرف رجوع كنيم و عرف هم آبى كه جريان داشته باشد را جارى مى‌داند و لو اينكه به منبعى متصل نباشد و دائم جوشش و جريان نداشته باشد. البته نبايد قليل باشد.


نگارنده پس از تعريف آب كرّ و بيان اينكه آب كر هم مانند آب جارى به ملاقات با نجس از طهارت خارج نمى‌شود و تا زمانى كه اوصاف آن آب از بين نرود به طهارت خود باقى مى‌ماند، آب حمام و آب باران را نيز در حكم آب كرّ دانسته است. وى در باره آب قليل پس از بيان قول حسين بن على عمانى كه معتقد بود آب قليل با ملاقات نجاست نجس نمى‌شود و برخى از متأخرين مانند [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] هم وى را تبعيت كردند، مى‌گويد: اين مسئله اجماعى است و مخالفت اين افراد به اجماع اصحاب ضرر وارد نمى‌كند.
نگارنده پس از تعريف آب كرّ و بيان اينكه آب كر هم مانند آب جارى به ملاقات با نجس از طهارت خارج نمى‌شود و تا زمانى كه اوصاف آن آب از بين نرود به طهارت خود باقى مى‌ماند، آب حمام و آب باران را نيز در حكم آب كرّ دانسته است. وى در باره آب قليل پس از بيان قول حسين بن على عمانى كه معتقد بود آب قليل با ملاقات نجاست نجس نمى‌شود و برخى از متأخرين مانند [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] هم وى را تبعيت كردند، مى‌گويد: اين مسئله اجماعى است و مخالفت اين افراد به اجماع اصحاب ضرر وارد نمى‌كند.


مسئله ديگرى كه مورد بحث قرار گرفته كيفيت تطهير آب است. اين مسئله اختلافى است عده‌اى از فقها معتقدند: آب نجس به محض ملاقات با آب جارى و كرّ پاك مى‌شود، عده‌اى ديگرى مى‌گويند ملاقات كفايت نمى‌كند و بايد آب نجس با آب كرّ و جارى مخلوط شود و اين آب مسلط بر آب نجس گردد.
مسئله ديگرى كه مورد بحث قرار گرفته كيفيت تطهير آب است. اين مسئله اختلافى است عده‌اى از فقها معتقدند: آب نجس به محض ملاقات با آب جارى و كرّ پاك مى‌شود، عده‌اى ديگرى مى‌گويند ملاقات كفايت نمى‌كند و بايد آب نجس با آب كرّ و جارى مخلوط شود و اين آب مسلط بر آب نجس گردد.
خط ۱۱۰: خط ۱۱۰:
پس از ذكر مسايل مربوط به مبطلات وضو، مواردى كه وضو گرفتن براى انسان واجب مى‌شود را بيان كرده است:
پس از ذكر مسايل مربوط به مبطلات وضو، مواردى كه وضو گرفتن براى انسان واجب مى‌شود را بيان كرده است:


1- نماز واجب: (چه شارع مقدس خود واجب كرده باشد چه به واسطه نذر و قسم و احتياط به عهده مكلف آمده باشد).
1- نماز واجب: (چه شارع مقدس خود واجب كرده باشد چه به واسطه نذر و قسم و احتياط به عهده مكلف آمده باشد).


2- طواف واجب.
2- طواف واجب.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش