ابوالفتوح رازی، حسین بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جمال الدين حسين بن على نيشابورى'''،معروف به ابو الفتوح رازى خزاعى،مفسر نامدار شيعه،در حدود سال 470 ق.در شهر رى متولد شد.

سلسله نسب ابو الفتوح رازى به قبيلۀ خزاعه مى‌رسد.در طول تاريخ،اين خاندان از برجسته‌ترين دوستان اهل بيت عليهم السّلام بوده تا آن جايى كه معاويه گفته است: محبّت قبيلۀ بنى خزاعه نسبت به على عليه السّلام به حدّى است كه اگر زنانشان فرصت مى‌يافتند،با ما مى‌جنگيدند تا چه رسد به مردان ايشان!

جدّ اعلاى ابو الفتوح،بديل خزاعى است. همچنين فرزند بديل نافع خزاعى،از اصحاب معروف رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله است.و به عنوان معلّم قرآن از طرف پيامبر صلى اللّه عليه و آله در سال چهارم هجرت به منطقۀ نجد اعزام شده بود و در فاجعۀ بئر معونه به شهادت رسيد. ابو الفتوح در تفسير سورۀ فتح مى‌گويد: «بديل بن ورقاء خزاعى،از پدران ماست.» وى در تفسير آيۀ'''و لا تحسبنّ الّذين قتلوا فى سبيل اللّه امواتا''' با اشاره به شأن نزول آن-كه در مورد شهداى بئر معونه نازل شده است-نافع بن بديل بن ورقاء خزاعى را در رديف اين شهدا نامبرده و تصريح مى‌كند كه:«اين مرد،از پدران ماست.»

جدّ ابو الفتوح،محمّد بن احمد نيشابورى صاحب کتاب«روضة الزهراء»و عموى پدرش، شيخ عبد الرحمن صاحب کتاب سفينة النجاة،از دانشمندان برجستۀ شيعى بوده‌اند.پسرش، شيخ تاج الدين محمّد و خواهر زادۀ وى، فخر الدين احمد،نيز از علماى عصر خود به شمار مى‌آمدند.ملاحظه مى‌شود،چهره‌هاى برجستۀ خاندان ابو الفتوح رازى از تاريخ صدر اسلام تا كنون،همانند ستارگان فروزان،در آسمان علم، تقوا و فضيلت پرتو افشانى مى‌كنند.

علاّمه سيّد محسن امين در مورد خاندان ابو الفتوح،مى‌نويسد: «وى(ابو الفتوح)و پسرش تاج الدين محمّد و پدرش على بن محمّد و جدّش و جدّ اعلاى وى، شيخ ابو بكر احمد و عموى بزرگش شيخ عبد الرحمن بن ابى بكر،همه از دانشمندان نامدار اماميه مى‌باشند.و خلاصه،اين سلسلۀ معروف در ميان علماى شيعه،جايگاه ويژه‌اى داشته‌اند و تأليفات پر بار و کتاب‌هاى متعددى را از خود به يادگار گذاشته‌اند.»

قاضى نور اللّه شوشترى نيز در مورد جلالت خاندان ابو الفتوح رازى،مى‌گويد: «او از خاندان جلالت و فضيلت است و از ذريّۀ بديل بن ورقاء خزاعى،كه از ياران خاص پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله بوده است.اساسا قبيلۀ خزاعه در طول تاريخ،از شيعيان خالص اهل بيت عليهم السّلام بوده‌اند.»

شيخ ابو الفتوح رازى با توجه به عشق و علاقه‌اى كه به تحصيل علوم و معارف اسلامى داشته است، براى كسب فضائل علمى،در محضر اساتيد متعددى زانوى ادب زده و بهره‌هاى فراوان برده است.برخى از اساتيد وى عبارتند از:

# على بن محمّد نيشابورى رازى اين شخصيت پدر بزرگوار ابو الفتوح رازى است؛ وى داراى تأليفاتى همچون«مسائل المعدوم»و «دقايق الحقايق»مى‌باشد. شيخ على رازى علاوه بر فرزندش،استاد ساير علماى عصر خويش نيز به شمار مى‌آيد.

# عبد الرحمن خزاعى نيشابورى؛وى عموى بزرگ ابو الفتوح و پديد آورندۀ آثارى همچون «سفينة النجاة»،«الرضويات»،«مختصرات فى الزواجر و المواعظ» است.

# شيخ ابو على حسن بن محمّد طوسى، (فرزند [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]])؛وى يكى از استادان مبرّز ابو الفتوح است.او را مفيد ثانى نيز مى‌گفتند، ابو الفتوح قبل از سال 500 ق.در عراق به محضر وى رسيده است.

# ابو القاسم [[زمخشری، محمود بن عمر|محمود بن عمر زمخشرى]]، معروف به جار اللّه(538-467 ق.)؛وى استاد غير شيعى ابو الفتوح به شمار مى‌آيد.و مؤلف تفسير معروف كشّاف است و از مذهب حنفى معتزلى پيروى مى‌كرده است.ابو الفتوح در تفسير آيۀ '''الّذى جعل لكم من الشّجر الاخضر نارا'''از زمخشرى به عنوان استاد خود ياد كرده است. البته ابو الفتوح در تفسير خود از تفسير«كشّاف» زمخشرى مطلبى نقل نكرده است. زيرا تفاسير«ابو الفتوح»،«الكشاف»و«مجمع البيان»تقريبا در يك زمان تأليف شده‌اند.

#شيخ رشيد الدين محمّد بن شهر آشوب مازندرانى(489-588 ق.)؛ وى در علوم فقه، حديث،تفسير،ادب،شعر و رجال،اطلاعات وسيعى داشته و جامع كمالات،هنرها،و فضيلت‌هاست؛بدين جهت،حتى از سوى مخالفان و بيگانگان نيز مورد احترام و تعظيم بوده است.ابن شهر آشوب در سفرهاى علمى خويش، به شهر رى وارد شده و مدتى از ابو الفتوح رازى استفاده كرده است.وى در کتاب«معالم العلما»از استاد خود چنين ياد مى‌كند:<br/>«استاد من،شيخ ابو الفتوح بن على رازى، دانشمند گرانمايه‌اى است كه کتاب شرح شهاب و روح الجنان در تفسير قرآن را نوشته است.اين تفسير به زبان فارسى است امّا بى نظير و شگفت انگيز مى‌باشد.

# شيخ عبد اللّه بن حمزه طوسى معروف به ابن حمزۀ فقيه؛ وى از شاگردان ممتاز ابو الفتوح به شمار مى‌رود.کتاب«الوافى بكلام المثبت و النافى»از تأليفات اين فقيه است. لازم به ذكر است،اين سه نفر از استاد خويش اجازۀ روايتى نيز داشته‌اند.

# تاج الدين محمّد بن حسين،فرزند ابو الفتوح

# تفسير روض الجنان<br/>اين کتاب-كه معروف‌ترين اثر شيخ ابو الفتوح رازى است-از جهت فصاحت لفظ و پردازش عبارت،توجه به نكات مناسب تفسيرى،ترجمه‌ى دقيق آيات،آزاد انديشى در بهره گيرى از روايات مخالف و موافق،نقل اقوال مختلف و گزينش مناسب‌ترين آن و دفاع منطقى و به جا از مذهب شيعه،بر همه‌ى تفاسير فارسى تشيّع برترى دارد.با اين كه مؤلّف اصالتا از نژاد عرب مى‌باشد، اما در اثر زندگى و سكونت دراز مدت در ايران،در زبان فارسى تبحّر كامل يافته و اين يادگار جاويدان فارسى را آفريده است.<br/>اين اثر گرانسنگ و كهن شيعى،يكى از بزرگ‌ترين يادگارهاى نثر فصيح ادب فارسى است.اين حقيقت را مى‌توان در نگارش روان و شيرينى بيان ابو الفتوح به نظاره نشست.با اين كه بيش از 800 سال از زمان تأليف آن مى‌گذرد امّا فارسى زبانان امروزى هم به راحتى مى‌توانند اكثر واژه‌ها و عبارات آن را بفهمند.<br/>تفسير«روض الجنان»،شاخص‌ترين اثر اين دانشمند پارساى شيعى است كه از مهم‌ترين منابع تفاسير شيعه و سنى،به شمار مى‌آيد.اين تفسير از ارزشمندترين و قديمى‌ترين آثار شيعى به زبان فارسى است كه موضوعات اخلاقى،فقهى، تفسيرى،ادبى و تاريخى را در توضيح و تفسير آيات الهى مورد بحث قرار داده و به همين جهت، مورد استفاده فقها،محدّثان و مشتاقان علم و ادب قرار گرفته است.

به زبان فارسى‌است و ابو الفتوح در بخشى از آن، انديشه‌هاى حسين بن منصور حلاّج را نقد كرده و در باب‌هاى ديگر،از نسبت‌هاى ناروا به شيعه جواب داده و از تشيّع دفاع نموده است.علاّمه سيّد محسن امين اين کتاب را در کتابخانۀ شهيد شيخ فضل اللّه نورى در تهران ديده است.

# علاّمه شهيد قاضى نور اللّه شوشترى در کتاب «مجالس المؤمنين»در مورد ابو الفتوح مى‌نويسد:<br/>نشانه‌هاى فضل و كمال و تلاش‌هاى نيكوى وى در تفسير کتاب خداوند و باطل نمودن شبهات و ترديدهاى مخالفين،از نكات بارزى است كه در زندگى اين مرد به چشم مى‌خورد و هر كه تفسير مشهور وى را ملاحظه كند،به اين حقيقت پى مى‌برد. از تفسير وزين وى چنين بر مى‌آيد كه او معاصر صاحب كشّاف بوده و بعضى از ابيات آن را ديده است؛امّا اصل کتاب كشّاف را بعد از تأليف، مشاهده نكرده است.

# ميرزا محمّد باقر خوانسارى،شخصيت نگار معروف شيعى:<br/>حسين بن على خزاعى معروف به شيخ ابو الفتوح رازى،مؤلف تفسير مشهور فارسى،از دانشمندان شناخته شده‌ى تفسير و علم كلام است. او از ماهرترين و بزرگ‌ترين علماى ادب و از راويان سرشناس علم حديث مى‌باشد.

# ميرزا حسين نورى،محدّث،فقيه،و رجال شناس متبحّر:<br/>استاد و پيشواى مفسّرين،ترجمان كلام الهى، جمال الدين ابو الفتوح حسين بن على خزاعى رازى،مشهور به ابو الفتوح رازى،دانشمندى فاضل،فقيهى مفسّر،و اديبى مطّلع بوده و در كسب علم به درجات كمال نايل شده بود.نسب شريف او به عبد اللّه بن بديل بن ورقاء خزاعى،فرزند يكى از اصحاب رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله مى‌رسد.

بر اساس شواهد موجود ابو الفتوح در سال 556 ق.وفات يافته است و طبق وصيتش در شهر رى و در صحن حضرت امامزاده حمزة بن موسى بن جعفر عليه السّلام،در جوار حضرت عبد العظيم حسنى عليه السّلام و در زاويه شمالى مدفون شده است.

از شيخ ابو الفتوح رازى دو فرزند دانشمند به يادگار ماند:

# تاج الدين محمّد رازى؛<br/>[[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حرّ عاملى]]  در مورد وى مى‌نويسد:استاد و پيشواى مردم،تاج الدين محمّد فرزند ابو الفتوح رازى خزاعى،دانشمندى پارسا بوده است.