۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله'
جز (جایگزینی متن - 'ابو عبد الله محمد بن عبدوس جهشيارى' به 'ابو عبد الله محمد بن عبدوس جهشيارى ') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
'''كتاب الوزراء و الكُتّاب'''، كتابى است به زبان عربى، تأليف [[جهشیاری، محمد بن عبدوس|ابو | '''كتاب الوزراء و الكُتّاب'''، كتابى است به زبان عربى، تأليف [[جهشیاری، محمد بن عبدوس|ابو عبدالله محمد بن عبدوس جهشيارى]] ، در معرفى وزيران و كاتبان از زمان رسول خدا تا اوايل خلافت مأمون عباسى. | ||
نام اين كتاب را، «أخبار الوزراء و الكتاب»، «اخبار الوزراء»، «تاريخ الوزراء»، «سير الوزراء» و... نيز ضبط كرده‌اند. كتاب، در اصل چند مجلد بوده و به گفته برخى از منابع، با شرح حال عباس بن حسن جَرجَرائى(متوفى 296ق)، نخستين وزير المقتدر، پايان يافته است. | نام اين كتاب را، «أخبار الوزراء و الكتاب»، «اخبار الوزراء»، «تاريخ الوزراء»، «سير الوزراء» و... نيز ضبط كرده‌اند. كتاب، در اصل چند مجلد بوده و به گفته برخى از منابع، با شرح حال عباس بن حسن جَرجَرائى(متوفى 296ق)، نخستين وزير المقتدر، پايان يافته است. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
با مقايسه متن كتاب، با منابع ديگر، بعضى ديگر از مآخذ جهشيارى مشخص مى‌شود، از جمله كتاب«الورقة» ابن جراح كه جهشيارى مطالب بسيارى از آن نقل كرده است. | با مقايسه متن كتاب، با منابع ديگر، بعضى ديگر از مآخذ جهشيارى مشخص مى‌شود، از جمله كتاب«الورقة» ابن جراح كه جهشيارى مطالب بسيارى از آن نقل كرده است. | ||
از«كتاب الوزراء و الكتّاب»، به مثابه متن كهن و معتبر تاريخى، از سده چهارم به بعد استفاده مى‌شده است و مورخان و نويسندگان بسيارى از آن نقل كرده‌اند، از جمله ابن نديم در«الفهرست»، محسن بن على تَنوخى در«الفرج بعد الشدة» و«نِشْوار المُحاضرة»، ثعالبى در«الكناية و التعريض»، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] در«[[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ مدينه دمشق]]»، ابن ظافر اَزْدى در«بدائع البدائة»، [[یاقوت حموی، یاقوت بن | از«كتاب الوزراء و الكتّاب»، به مثابه متن كهن و معتبر تاريخى، از سده چهارم به بعد استفاده مى‌شده است و مورخان و نويسندگان بسيارى از آن نقل كرده‌اند، از جمله ابن نديم در«الفهرست»، محسن بن على تَنوخى در«الفرج بعد الشدة» و«نِشْوار المُحاضرة»، ثعالبى در«الكناية و التعريض»، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] در«[[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ مدينه دمشق]]»، ابن ظافر اَزْدى در«بدائع البدائة»، [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] در«معجم الادباء» و«[[معجم البلدان]]»، ابن نجار در ذيل«تاريخ بغداد»، ابن عَديم در«بغية الطّلب فى تاريخ حلب»، [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در«فرج المهموم» و«مُهَج الدعوات»، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلّكان]] در«وفيات الاعيان»، [[ذهبى]] در«سير اعلام النبلاء» و ابن دمياطى در«المُستَفاد من ذيل تاريخ بغداد». ابن طقطقى، نيز در«الفخرى» مطالب بسيارى از جهشيارى نقل كرده، اما نام وى را ذكر نكرده، در حالى كه در تأليف و تدوين كتاب خود از او پيروى و اقتباس نموده است. هلال بن مُحَسِّن صابى نيز هنگام تأليف«تحفة الامراء»، «كتاب الوزراء و الكُتّاب» جهشيارى را در اختيار داشته است. | ||
از زمان وزارت فضل بن سهل(كه بخش باقى‌مانده كتاب با آن پايان مى‌يابد) تا مرگ عباس بن حسن جرجرائى(كه«الوزراء و الكتّاب» تا شرح حال وى را در بر مى‌گرفته است)، حدود 28 تن به وزارت رسيدند و به احتمال بسيار، جهشيارى تاريخ و شرح حال آنان را و نيز شرح حال كاتبان بزرگى را كه عنوان وزير نيافتند، نوشته‌است؛ خصوصاً كه وى، بيشتر رويدادهاى اين مدت را ديده و شنيده است؛ ازاين‌رو، گمان مى‌رود كه بخش از ميان رفته«الوزراء و الكُتّاب»، بيش از بخش باقى‌مانده يا دست كم با آن برابر بوده است. | از زمان وزارت فضل بن سهل(كه بخش باقى‌مانده كتاب با آن پايان مى‌يابد) تا مرگ عباس بن حسن جرجرائى(كه«الوزراء و الكتّاب» تا شرح حال وى را در بر مى‌گرفته است)، حدود 28 تن به وزارت رسيدند و به احتمال بسيار، جهشيارى تاريخ و شرح حال آنان را و نيز شرح حال كاتبان بزرگى را كه عنوان وزير نيافتند، نوشته‌است؛ خصوصاً كه وى، بيشتر رويدادهاى اين مدت را ديده و شنيده است؛ ازاين‌رو، گمان مى‌رود كه بخش از ميان رفته«الوزراء و الكُتّاب»، بيش از بخش باقى‌مانده يا دست كم با آن برابر بوده است. | ||