دیوان اشراق: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ دسامبر ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۶: خط ۵۶:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|'' قد ابد پیش بقای تو پست ''|2='' قامت معنی ز ثنای تو پست ''}}
{{ب|'' قد ابد پیش بقای تو پست ''|2='' قامت معنی ز ثنای تو پست ''}}
{{پايان شعر}}
{{پایان شعر}}
و یا:
و یا:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''تازه ز باران تو بستان عقل ''|2=''پاک به تأیید تو دامان عقل''}}
{{ب|''تازه ز باران تو بستان عقل ''|2=''پاک به تأیید تو دامان عقل''}}
{{پايان شعر}}
{{پایان شعر}}


و این بدان معنا نیست که ایشان در همه اشعار خویش این سبک (هندی) را مراعات کرده باشد، بلکه ایشان چون شیخ بهایی - که به سنت مولانا و حافظ شعر می‌سرود - و بسیاری از عالمانی که به شیوه سخنرایان عراقی‌گوی تتبع و تقلید می‌کردند، از سبک عراقی بهره‌مند بودند (ر.ک: همان، صفحه یک‌صدوشش</ref>.
و این بدان معنا نیست که ایشان در همه اشعار خویش این سبک (هندی) را مراعات کرده باشد، بلکه ایشان چون شیخ بهایی - که به سنت مولانا و حافظ شعر می‌سرود - و بسیاری از عالمانی که به شیوه سخنرایان عراقی‌گوی تتبع و تقلید می‌کردند، از سبک عراقی بهره‌مند بودند (ر.ک: همان، صفحه یک‌صدوشش</ref>.
خط ۶۹: خط ۶۹:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''عشق تو بر باد بلا خرمن فشاند خاک را''|2=''آتش چو سوزان شد، کجا رحمت کند خاشاک را''}}
{{ب|''عشق تو بر باد بلا خرمن فشاند خاک را''|2=''آتش چو سوزان شد، کجا رحمت کند خاشاک را''}}
{{پايان شعر}}
{{پایان شعر}}


القصه، از حیث تاریخی، میر به عصر صفوی تعلق دارد، ولی در زمره سرایندگان سبک هندی نیست <ref>همان</ref>.
القصه، از حیث تاریخی، میر به عصر صفوی تعلق دارد، ولی در زمره سرایندگان سبک هندی نیست <ref>همان</ref>.
خط ۷۸: خط ۷۸:


{{ب|''دولتی اشراق که در طینتش''|2=''خاک رسول تو بد و عترتش''}}
{{ب|''دولتی اشراق که در طینتش''|2=''خاک رسول تو بد و عترتش''}}
{{پايان شعر}}
{{پایان شعر}}


و یا:
و یا:
خط ۸۴: خط ۸۴:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''خود شرف گوهر اشراق ازوست''|2=''در همه عالم به شرف طاق ازوست''}}
{{ب|''خود شرف گوهر اشراق ازوست''|2=''در همه عالم به شرف طاق ازوست''}}
{{پايان شعر}}
{{پایان شعر}}
  <ref>همان، صفحه یک‌صدوهفت</ref>.
  <ref>همان، صفحه یک‌صدوهفت</ref>.


خط ۹۲: خط ۹۲:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''بسم الله الرحمن الرحيم''|2='' هست کلید در گنج حکیم''}}
{{ب|''بسم الله الرحمن الرحيم''|2='' هست کلید در گنج حکیم''}}
{{پايان شعر}}
{{پایان شعر}}


میر گفته:
میر گفته:
خط ۹۸: خط ۹۸:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''بسم الله الرحمن الرحيم ''|2='' فاتحه مصحف امید و بیم''}}
{{ب|''بسم الله الرحمن الرحيم ''|2='' فاتحه مصحف امید و بیم''}}
{{پايان شعر}}
{{پایان شعر}}


ایشان در پایان مشرق الأنوار گفته:
ایشان در پایان مشرق الأنوار گفته:
خط ۱۰۶: خط ۱۰۶:
{{ب|''تا که درخشنده بود ماه و هور ''|2='' تا نبود سایه درخشان چو نور''}}
{{ب|''تا که درخشنده بود ماه و هور ''|2='' تا نبود سایه درخشان چو نور''}}
{{ب|''نور خرد مشرق انوار باد ''|2='' سایه او مخزن اسرار باد''}}
{{ب|''نور خرد مشرق انوار باد ''|2='' سایه او مخزن اسرار باد''}}
{{ب|''گلشن اشراق ازو تازه باد ''|2='' هر دو جهان زو پر آوازه باد''}} {{پايان شعر}}
{{ب|''گلشن اشراق ازو تازه باد ''|2='' هر دو جهان زو پر آوازه باد''}} {{پایان شعر}}
<ref>همان، صفحه یک‌صدوده</ref>.
<ref>همان، صفحه یک‌صدوده</ref>.


خط ۱۱۳: خط ۱۱۳:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''بیست مرا سال ز دور قمر''|2='' لیک به دانش ز خرد پیرتر''}}
{{ب|''بیست مرا سال ز دور قمر''|2='' لیک به دانش ز خرد پیرتر''}}
{{پايان شعر}}
{{پایان شعر}}


می‌توان گفت مشرق الأنوار را میر در بیست سالگی سروده است <ref>همان، صفحه یک‌صدوده و یک‌صدویازده</ref>.
می‌توان گفت مشرق الأنوار را میر در بیست سالگی سروده است <ref>همان، صفحه یک‌صدوده و یک‌صدویازده</ref>.
خط ۱۲۴: خط ۱۲۴:
{{ب|''هستی به تو قایم است و موجود تویی''|2='' در کعبه و در بتکده معبود تویی''}}
{{ب|''هستی به تو قایم است و موجود تویی''|2='' در کعبه و در بتکده معبود تویی''}}
{{ب|''گر قصد صنم کنند گر سجده بت ''|2='' مسجود همه تویی و مقصود تویی''}}
{{ب|''گر قصد صنم کنند گر سجده بت ''|2='' مسجود همه تویی و مقصود تویی''}}
{{پايان شعر}}
{{پایان شعر}}


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش