دیگری؛ بررسی تحلیلی جریان‌های شعر معاصر ایران از سال 1360 تا 1390: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}   
}}   


'''دیگری؛ بررسی تحلیلی جریان‌های شعر معاصر ایران از سال 1360 تا 1390''' تألیف فروزان آزادبخت، شعر فارسی معاصر با ظهور نیما و ارائۀ شعر نو، وارد مسیری تازه شد و با پشت سرگذاشتن وادی اثبات و انکار و جدال بر سر کهنه و نو، در دهه‌های آغازین قرن حاضر، همچنان در پی یافتن راه‌های نوتر شدن، تجربیات تازه‌ای را کسب کرد. و هر یک از شعرای نوگرا به فراخور استعداد و ذوق و توانایی خویش شگردهایی تازه را ابداع می‌کردند و به این ترتیب روند نوآوری‌ها شتاب می‌گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 شعر نوگرا وارد مرحلۀ جدیدی از کسب و تجربیات و به تبع آن رویکردهایی متفاوت شد و همان‌گونه که خصلت دیرینۀ هنر است؛ در شعر این برهۀ پرالتهاب نیز بازتاب کلیۀ تحولات سیاسی و اجتماعی نمود یافت.
'''دیگری؛ بررسی تحلیلی جریان‌های شعر معاصر ایران از سال 1360 تا 1390''' تألیف فروزان آزادبخت، «جریان شعری» به فعالیت گروهی از شاعران با اصول زیبایی‌شناختی مشترک اشاره دارد که معمولاً با بیانیه‌های نظریه‌پردازانشان معرفی می‌شوند. در دهه‌های اخیر، تلاش افراطی شاعران برای متفاوت بودن، گاه به خلق آثار تصنعی و نادلپذیر انجامیده است. این پژوهش با تمرکز بر جنبه‌های ادبی (و نه سیاسی یا ایدئولوژیک)، تحولات شعر فارسی را در سه دههٔ ۱۳۶۰ تا ۱۳۹۰ بررسی می‌کند. با وجود آشفتگی اولیه ناشی از تعدد جریان‌ها و نظریه‌ها، اکنون می‌توان خطوط اصلی این حرکت‌ها را ترسیم و تحلیل کرد. معرفی ساختارمند این جریان‌ها، همراه با پیشگامان و نمونه‌اشعارشان، می‌تواند ابهامات موجود را کاهش دهد و بستری برای پژوهش‌های آینده فراهم کند.


==ساختار==   
==ساختار==   
خط ۳۹: خط ۳۹:
در طی سال‌های 1360 تا 1390 ظهور جریان‌های متعدد شعری با نظریه‌ها و بیانیه‌ها و انبوه مشخصه‌های عملی یا تئوری‌شان موجب شد که شعر این سه دهه همچون آشفته بازاری که در نگاه‌های اولیه تصور روشنی از آن حاصل نمی‌شود به نظر برسد. اما اکنون که قال و مقال نظریه‌ها و بیانیه‌ها به پایان رسیده است و گیرودار مؤلفه‌ها و نقدها خاتمه یافته، خطوط اصلی این جریان‌ها واضح‌تر دیده می‌شود و می‌توان شمای کلی خط سیر جریان‌های این برهۀ سی‌ساله از شعر فارسی را ترسیم کرد و مسیر سروده‌ها را از دور دید؛ راهی که طی کرده‌اند و سمت و سویی که در پیش گرفته‌اند. در این پژوهش با ارائۀ یک تحلیل کلی به جمع‌بندی آنچه که در طی این سه دهه در شعر نوگرای فارسی اتفاق افتاده است، پرداخته می‌شود.   
در طی سال‌های 1360 تا 1390 ظهور جریان‌های متعدد شعری با نظریه‌ها و بیانیه‌ها و انبوه مشخصه‌های عملی یا تئوری‌شان موجب شد که شعر این سه دهه همچون آشفته بازاری که در نگاه‌های اولیه تصور روشنی از آن حاصل نمی‌شود به نظر برسد. اما اکنون که قال و مقال نظریه‌ها و بیانیه‌ها به پایان رسیده است و گیرودار مؤلفه‌ها و نقدها خاتمه یافته، خطوط اصلی این جریان‌ها واضح‌تر دیده می‌شود و می‌توان شمای کلی خط سیر جریان‌های این برهۀ سی‌ساله از شعر فارسی را ترسیم کرد و مسیر سروده‌ها را از دور دید؛ راهی که طی کرده‌اند و سمت و سویی که در پیش گرفته‌اند. در این پژوهش با ارائۀ یک تحلیل کلی به جمع‌بندی آنچه که در طی این سه دهه در شعر نوگرای فارسی اتفاق افتاده است، پرداخته می‌شود.   


در دهه‌های اخیر اعلام حضور جریان‌های ادبی پرتعداد در عرصۀ شعر فارسی اگر چه موجب رونق ایده‌پردازی و در پی آن نقد و بررسی آثار شده است؛ اما تعدد این جریان‌ها و کثرت شعرای معاصر و آثارشان از یک‌سو و پیچیده‌گویی‌های نظریه‌پردازان از سوی دیگر، مخاطبان و پژوهشگران را دچار سردرگمی و ابهام کرده است. معرفی این جریان‌ها، شامل روند شکل‌گیری و مؤلفه‌‌ها و معرفی شعرا و پیشگامان هر جریان و نمونه‌ای از سروده‌هایشان می‌تواند بسیاری از ابهامات را برطرف نموده و زمینه را برای تحلیل و پژوهش‌های آینده فراهم کند.<ref>[https://literaturelib.com/books/3330 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
در دهه‌های اخیر اعلام حضور جریان‌های ادبی پرتعداد در عرصۀ شعر فارسی اگر چه موجب رونق ایده‌پردازی و در پی آن نقد و بررسی آثار شده است؛ اما تعدد این جریان‌ها و کثرت شعرای معاصر و آثارشان از یک‌سو و پیچیده‌گویی‌های نظریه‌پردازان از سوی دیگر، مخاطبان و پژوهشگران را دچار سردرگمی و ابهام کرده است. معرفی این جریان‌ها، شامل روند شکل‌گیری و مؤلفه‌‌ها و معرفی شعرا و پیشگامان هر جریان و نمونه‌ای از سروده‌هایشان می‌تواند بسیاری از ابهامات را برطرف نموده و زمینه را برای تحلیل و پژوهش‌های آینده فراهم کند.<ref>[https://literaturelib.com/books/3330 ر.ک. پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>