داستان انسان: سبک زندگی و سلوک زنده‌یاد سید محمود دعائی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید محمود دعائی]] به طنز می‌گفت: «من می‌بایست وزیر نماز میت می‌شدم!». او بر پیکر بسیاری از نویسندگان، هنرمندان، سیاست‌مداران و ... نماز میت خواند. برخی از این نمازها تبدیل به ماجرا شد؛ مثل نمازش بر مرحوم [[ادیب برومند، عبدالعلی|عبدالعلی ادیب برومند]] که وصیت کرده بود ایشان بر او نماز بخواند. نماز دعائی، دو تفسیر از سوی دو طیف کاملاً متقابل و بلکه متضاد پیدا کرده بود؛ انقلابیون درون کشور و نظام می‌گفتند چرا ایشان بر دشمنان نظام و امام نماز می‌خواند؟ و براندازان خارجی که می‌گفتند: «او از طرف حکومت مأمور به اجرای نماز میت است تا مشاهیر درگذشته را نظام وصل کند. حکومت جمهوری اسلامی به ازای هر میتی که دعائی بر او نماز بخواند، قبر مجانی می‌دهد و پول نماز میت هم از خانوادۀ میت نمی‌گیرد». در همین حد از بلاهت برهنه، نماز بر مرحوم ادیب برومند، شخصیت علمی و فرهنگی و شاعر و رهبر جبهۀ ملی پیامدهای ویژه‌ای داشت.