شرح فصوص الحكم ابن عربی (حل الفصوص): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۷: خط ۴۷:
#:د) به موارد صرفى و نحوى متن با آگاهى كامل اشاره مى‌كند و در روشن كردن معنى مى‌كوشد. (السمع و الطاعة منصوب است... ص 16).
#:د) به موارد صرفى و نحوى متن با آگاهى كامل اشاره مى‌كند و در روشن كردن معنى مى‌كوشد. (السمع و الطاعة منصوب است... ص 16).
#:ه‍) يكى از مشكلات فهم كتاب فصوص، مراجع ضماير است. شارح، در موارد ضرورى، مراجع ضماير را نشان مى‌دهد، مانند:
#:ه‍) يكى از مشكلات فهم كتاب فصوص، مراجع ضماير است. شارح، در موارد ضرورى، مراجع ضماير را نشان مى‌دهد، مانند:
 
#:#ص 21: ضمير مؤنث در لا يبلغها و اعيانها عايد به اسماء است...
#ص 21: ضمير مؤنث در لا يبلغها و اعيانها عايد به اسماء است...
#:#ص 23: ضمير «له»، راجع به محل است...
#ص 23: ضمير «له»، راجع به محل است...
#:#ص 27: ضمير ارواح، عايد به عالم است...
#ص 27: ضمير ارواح، عايد به عالم است...
#:#ص 30: ضمير در الا تراه، عايد است به انسان كامل...
#ص 30: ضمير در الا تراه، عايد است به انسان كامل...
#:#ص 33: ضمير در ذاته، راجع به احد است...
#ص 33: ضمير در ذاته، راجع به احد است...
#:#ص 44: ضمير در فيه، راجع است به حادث...
#ص 44: ضمير در فيه، راجع است به حادث...
#:#ص 50: ضمير در هو، شايد كه عايد به عالم باشد...
#ص 50: ضمير در هو، شايد كه عايد به عالم باشد...
#:#ص 55: ضمير در «له»، عايد به عالم و ضمير در عنه...
#ص 55: ضمير در «له»، عايد به عالم و ضمير در عنه...


و) گاه در توضيح جملات خبرى و شرطى، گره‌گشايى مى‌كند (ص 24، «و قد كان، به معنى حال است، جواب شرط مقدر است؛ يعنى اذا كان...»).
و) گاه در توضيح جملات خبرى و شرطى، گره‌گشايى مى‌كند (ص 24، «و قد كان، به معنى حال است، جواب شرط مقدر است؛ يعنى اذا كان...»).