تسنيم، تفسير قرآن کريم: تفاوت میان نسخه‌ها

تسنيم، تفسير قرآن کريم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۰۹

۱۳۷ بایت اضافه‌شده ، ۲۴ فوریه

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۴٬۵۹۹

ویرایش

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 {{کاربردهای دیگر|تسنیم (ابهام‌زدایی)}}
-'''تفسیر تسنیم''' نوشته [[جوادی آملی، عبدالله|آیت‌الله عبدالله جوادی آملی]] می‌باشد، این تفسیرجزءتفاسیر ترتیبی قرآن کریم می‌باشدکه بر پایه تفسیر المیزان نگاشته شده و محصول چهل سال درس تفسیر آیت‌الله جوادی آملی از سال 1359 تا سال 1399ش است و در هشتاد جلد به چاپ رسیده است.
+'''تفسیر تسنیم''' نوشته [[جوادی آملی، عبدالله|آیت‌الله عبدالله جوادی آملی]] می‌باشد، این تفسیرجزءتفاسیر ترتیبی قرآن کریم می‌باشدکه بر پایه تفسیر المیزان نگاشته شده و محصول چهل سال درس تفسیر و تحقیق آیت‌الله جوادی آملی از سال 1359 تا سال 1399ش  با همکاری ده‌ها پژوهشگر در قالب گروه‌های علمی تدوین شده است و در هشتاد جلد به چاپ رسیده است.
-نام این تفسیر راازآیه ۲۷ سوره مطففین گرفته‌اند که به معنی چشمه‌ای در بهشت می‌باشد.این تفسیر مفصل‌ترین تفسیری است که در تاریخ اسلام نگاشته شده است.
+نام این تفسیر از آیه ۲۷ سوره مطففین گرفته‌ شده است که به معنی چشمه‌ای در بهشت می‌باشد.این تفسیر مفصل‌ترین تفسیری است که در تاریخ اسلام نگاشته شده است.
 ==منهج تفسيری تسنيم==
 از ديدگاه مفسر، منابع تفسير قرآن عبارت‌اند از «قرآن، سنت و عقل» و چون «منهج و روش تفسيری» هر مفسر، پيوند تنگاتنگی با «منابع تفسير قرآن» دارد، به اجمال میتوان منهج تفسيری تسنيم را «منهج اجتهادی جامع» و دربردارندهٴ «تفسير قرآن به قرآن»، «تفسير قرآن به سنت» و «تفسير قرآن به عقل» ناميد. در ميان اين سه شيوه، كارآمدترين آن‌ها، «تفسير قرآن به قرآن» است، زيرا مهم‌ترين منبع تفسير قرآن، خود قرآن است كه مبيّن، شاهد و مفسّر خويش است و در دستيابی به معارف قرآن اثری عميق دارد.
@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 ==ساختار==
-مفسر جلد اول تفسیر رابا ده فصل آغاز کرده‌اندکه برخي مباحث علوم قرآنی مانند زبان قرآن كريم، ويژگي‌های تفسير قرآن، تفسير قرآن به قرآن، تفسير قرآن به سنت، تفسير قرآن به عقل، تفسير به رأي، جايگاه آرای مفسران و شأن نزول در تفسير، شأن نزول، فضای نزول و جوّ نزول، شبهات نوظهور و فهم قرآن و اوصاف قرآن در نگاه اهل عصمت را شامل می‌شود.تفسیرتسنیم در 48 جلد تاکنون (اردیبهشت 1398)چاپ گردیده است.جلد چهل و هشتم آیات 1 الی 39 سوره مبارکه اسراءدربر میگیرد و سُوَر به صورت ترتیبی تفسیر شده است وقرار است تفسیر کامل قرآن کریم را در هشتاد جلد به پایان برسانند، که تا جلد پنجاه شامل 15جز اول قرآن کریم و سی جلد باقی مانده برای پانزده جز دوم می‌باشد.در تفسير هر آيه چهار مرحله را در نظر دارند: گزيدهٴ تفسير، تفسير آيه (مفردات)، اشارات و لطايف و بحث روايي كه شاخصهٴ ممتاز اين تفسير است.
+مفسر جلد اول تفسیر رابا ده فصل آغاز کرده‌اندکه برخي مباحث علوم قرآنی مانند زبان قرآن كريم، ويژگي‌های تفسير قرآن، تفسير قرآن به قرآن، تفسير قرآن به سنت، تفسير قرآن به عقل، تفسير به رأي، جايگاه آرای مفسران و شأن نزول در تفسير، شأن نزول، فضای نزول و جوّ نزول، شبهات نوظهور و فهم قرآن و اوصاف قرآن در نگاه اهل عصمت را شامل می‌شود.
+جلد هشتادم تفسیر تسنیم در اسفند ماه 1403ش به چاپ رسید، در این تفسیر تا جلد پنجاه شامل 15 جز اول قرآن کریم و سی جلد باقی مانده برای پانزده جز دوم می‌باشد.در تفسير هر آيه چهار مرحله را در نظر دارند: گزيدهٴ تفسير، تفسير آيه (مفردات)، اشارات و لطايف و بحث روايي كه شاخصهٴ ممتاز اين تفسير است.
 ==گزارش محتوا==
 دراین تفسیر مفسر اول پیشگفتاری درباره سوره بیان می‌کنند که دراین بخش یک طرح کلی از سوره را به ما میدهندودربخش نخست بعداز آوردن آیه یا آیات تفسیر که با عنوان گزیده تفسیر مطرح می‌شودبه مقدمه و گزیده‌ای از تفسیر می‌پردازدودر بخش بعدی که تفسیر آیه می‌باشد آیات ترجمه نشده است.و سپس در بخش تفسیر از ادبیات عرب و منابع آن استفاده شده است و معنا آیه را مفصل‌تر بررسی می‌کنند.
@@ خط ۴۴: / خط ۴۶: @@
 در این بخش، روایاتی را از منابع حدیثی یا تفسیری انتخاب کرده در بسیاری از موارد به شرح آنها پرداخته و در صورت لزوم به رفع تنافی ظاهری آنها روی آورده یا بعضی را کنار نهاده است. مفسر در این بخش از طولانی شدن ابایی نداشته ومنبعی در شرح و تبیین روایات تدوین نموده است.
 مفسر به روایات شأن نزول نیز توجه داشته و به عنوان یک مبنا در روایات شأن نزول به متعدد بودن سبب نزول باور دارد و بیشتر روایات تفسیری را از باب تطبیق مصداقی و از نوع جَری می‌داند و معتقد است چه بسا روایتی بیانگر باطن قرآن و در مقام ذکر مصادیق باطن قرآن باشد.
+مراسم رونمایی از ۸۰ جلد تفسیر تسنیم، اثر آیت‌الله جوادی آملی در ۶ اسفند ۱۴۰۳ش  با حضور جمعی از مسئولان کشوری و حوزوی در مدرسه عالی دارالشفا قم برگزار شد.
 ==سرمایه علمی==