القواعد الفقهیة 2 (مصطفوی): تفاوت میان نسخه‌ها

در ابتدای بحث، به بررسی جایگاه این قاعده پرداخته شده و سپس، از مدارک اعتبار آن، سخن به میان آمده است. قاعده لاضرر، یکی از قواعد مهم فقهی است که در سطوح مختلف عبادات و معاملات نقش سازنده‌ای را ایفا نموده و از این‌رو در فقه اهل بیت(ع)، از جایگاه برجسته‌ای برخوردار است و در کتب مختلف فقهی استدلالی، به عنوان مبنای معتبر مورد اتفاق تمامی علما، ثبت گردیده و در اصطلاح فقهی، از آن به عنوان «قاعده نفی ضرر» و یا «قاعده ضرر» نیز یاد شده است<ref>متن کتاب، ص15</ref>.

بینه و مدرک، از اصول مهمی است که آثار مثبت فراوانی در تمام سطوح فقهی، به ویژه در سطوح قضایی دارد. از این‌رو در این بخش از کتاب، به بررسی آن پرداخته شده و درباره معنای بینه، اعتبار شرعی، نقش ایجابی و جایگاه علمی آن، بحث شده است<ref>همان،ص87</ref>.

پیرامون این قاعده، ابتدا معنای لغوی و اصطلاحی این دو واژه بررسی شده و در ادامه، به بحث پیرامون ادله اعتبار آن، پرداخته شده است<ref>همان،ص139</ref>.