۱۰۸٬۹۴۷
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR149280J1.jpg | عنوان = آداب الصوفية | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = قشیری، عبدالکریم بن هوازن (نويسنده) حمادی، نزار (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 4آ5ق 288 BP | موضوع =تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - آ...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''آداب الصوفية'''، تألیف ابوالقاسم عبدالکریم قشیری (376-465ق)، از جمله منابع مهم در معرفی صوفیه و آداب و اخلاقیات این طایفه در برخورد با اطرافیان است. کتاب به اهتمام نزار حمادی منتشر شده است. | '''آداب الصوفية'''، تألیف [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|ابوالقاسم عبدالکریم قشیری]] (376-465ق)، از جمله منابع مهم در معرفی صوفیه و آداب و اخلاقیات این طایفه در برخورد با اطرافیان است. کتاب به اهتمام [[حمادی، نزار|نزار حمادی]] منتشر شده است. | ||
کتاب | کتاب «[[جوامع آداب الصوفية]]» [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن سلمی]] (متوفی 412ق)، اثری است که در آن عیون سخنان بزرگان زهد و تعبد و ورع درباره آداب نقل شده است. پس از او شاگردش [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|ابوالقاسم قشیری]] راه او را پی گرفت و رساله مستقلی در این موضوع تألیف کرد و نامش را «آداب الصوفية» گذارد. او در این رساله کلام گذشتگان را نقل نکرد و تلاش کرد مجموعه بزرگی از تفاصیل آداب و اخلاق که فقیر، یعنی مرید در سلوک طریق اهل تصوف، باید به آن آراسته شود، ارائه کند. مناقب و فضائل رجال رسالهاش را نیز بهاختصار ذکر کرد<ref>ر.ک: مقدمه، ص13-14</ref>. | ||
افرادی چون ذهبی در | افرادی چون [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] در «[[تاريخ الإسلام و وفيات المشاهير و الأعلام|تاريخ الإسلام]]» و [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاجالدین سبکی]] در «[[طبقات الشافعیة الکبری|طبقات الشافعية الكبری]]» و [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدی]] در «[[الوافي بالوفيات]]»، [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]] در «[[معجم الأدباء (یاقوت حموی)|معجم الأدباء]]» و دیگران کتاب «آداب الصوفية» را از آن [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|امام قشیری]] دانستهاند<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>. | ||
قشیری در ابتدای کتاب، سبب نگارش آن را درخواست یکی از دوستانش دانسته که از او خواسته رساله مختصری در آداب تصوف و اخلاق ایشان و افعال آنها با مردم و احوال آنها با حق تألیف کند<ref>ر.ک: دیباچه، ص33</ref>. | [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] در ابتدای کتاب، سبب نگارش آن را درخواست یکی از دوستانش دانسته که از او خواسته رساله مختصری در آداب تصوف و اخلاق ایشان و افعال آنها با مردم و احوال آنها با حق تألیف کند<ref>ر.ک: دیباچه، ص33</ref>. | ||
اولین مبحث کتاب، ذکر آداب فقیر و مرید با مشایخ است. بر فقیر واجب است که در مصاحبت با مشایخ در ظاهر ترک مخالفت کند و در باطن هم اعتراض بر ایشان را ترک کند. همچنین از جمله آداب فقیر آن است که در برابر مشایخ جز در حال ضرورت سخن نگوید و در برابر ایشان چیزی از فضائل خود را اظهار نکند و اگر بر عیبی از ایشان وقوف یافت، آن را پنهان کند و اتهام را به خود برگرداند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص35</ref>. | اولین مبحث کتاب، ذکر آداب فقیر و مرید با مشایخ است. بر فقیر واجب است که در مصاحبت با مشایخ در ظاهر ترک مخالفت کند و در باطن هم اعتراض بر ایشان را ترک کند. همچنین از جمله آداب فقیر آن است که در برابر مشایخ جز در حال ضرورت سخن نگوید و در برابر ایشان چیزی از فضائل خود را اظهار نکند و اگر بر عیبی از ایشان وقوف یافت، آن را پنهان کند و اتهام را به خود برگرداند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص35</ref>. | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
آنچه بر شیخ در تأدیب مریدش واجب است، آداب فقیر با برادران، آداب برخورد با اجانب و اغنیا و فقرا، آداب مجاهده، توکل، تواضع و اخلاص، آداب سؤال کردن، آداب خوردن، آداب رفتار با خانواده و فرزند و آداب سفر، از جمله عناوین مباحث کتاب است. | آنچه بر شیخ در تأدیب مریدش واجب است، آداب فقیر با برادران، آداب برخورد با اجانب و اغنیا و فقرا، آداب مجاهده، توکل، تواضع و اخلاص، آداب سؤال کردن، آداب خوردن، آداب رفتار با خانواده و فرزند و آداب سفر، از جمله عناوین مباحث کتاب است. | ||
قابل توجه آنکه قشیری در صفحه 59 کتاب، تعریفی از تصوف و صوفی ارائه میکند؛ درحالیکه به نظر میرسد که جایگاه این بحث در ابتدای کتاب باشد. | قابل توجه آنکه [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] در صفحه 59 کتاب، تعریفی از تصوف و صوفی ارائه میکند؛ درحالیکه به نظر میرسد که جایگاه این بحث در ابتدای کتاب باشد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |