ذكری الشيعة في أحكام الشريعة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'شهيد اوّل' به 'شهيد اوّل '
جز (جایگزینی متن - 'وحيد بهبهانى' به 'وحيد بهبهانى ')
جز (جایگزینی متن - 'شهيد اوّل' به 'شهيد اوّل ')
خط ۴۸: خط ۴۸:
متون فقهى شيعه مراحل و دوران‌هاى متفاوتى را گذرانده است كه هر كدام از اين مراحل ويژگى‌ها و خصوصيات مربوط به خود را داشته است.
متون فقهى شيعه مراحل و دوران‌هاى متفاوتى را گذرانده است كه هر كدام از اين مراحل ويژگى‌ها و خصوصيات مربوط به خود را داشته است.


اگر چه فقه استدلالى شيعه در ابتدا به پيروى از فقه تفريعى اهل سنت تدوين گرديد اما بزودى راه استقلال خود را يافته و فقهاى بزرگى همچون [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] «قده»، محقق حلّى، علامۀ حلى، و شهيد اوّل آن را گسترش و ادامه دادند.
اگر چه فقه استدلالى شيعه در ابتدا به پيروى از فقه تفريعى اهل سنت تدوين گرديد اما بزودى راه استقلال خود را يافته و فقهاى بزرگى همچون [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] «قده»، محقق حلّى، علامۀ حلى، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]]  آن را گسترش و ادامه دادند.


اين حركت را مى‌توان به طور كلى در دو مرحله بررسى نمود:
اين حركت را مى‌توان به طور كلى در دو مرحله بررسى نمود:
خط ۵۴: خط ۵۴:
مرحلۀ اول كه توسط [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، محقق حلى آغاز گرديد و حلقۀ واسطۀ آن با مرحلۀ بعدى علامۀ حلّى «قده» بود.
مرحلۀ اول كه توسط [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، محقق حلى آغاز گرديد و حلقۀ واسطۀ آن با مرحلۀ بعدى علامۀ حلّى «قده» بود.


مرحلۀ دوم توسط فقهاى بعد از علامۀ حلى همچون شهيد اوّل، محقق ثانى و بزرگان پس از وى ادامه يافت.
مرحلۀ دوم توسط فقهاى بعد از علامۀ حلى همچون [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] ، محقق ثانى و بزرگان پس از وى ادامه يافت.


در اين مرحله ابتكارات نو و توسعۀ مباحث فقهى و فروعات محققانۀ شهيد اوّل، وى را از جايگاه رفيع و مكان شامخى در بين فقهاى عظام برخوردار گردانيده است.
در اين مرحله ابتكارات نو و توسعۀ مباحث فقهى و فروعات محققانۀ [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] ، وى را از جايگاه رفيع و مكان شامخى در بين فقهاى عظام برخوردار گردانيده است.


نظريات وى كه در كتب فقهى گران‌قدرش مانند الدروس، الذكرى، اللمعة الدمشقية جمع‌آورى گرديده است و در حدود يكصد و پنجاه سال در آثار و كتب فقهى علماى بعد از وى ذكر شده است گوياى تأثير افكار عميق و محققانۀ اين فقيه كم‌نظير است و به همين دليل در بسيارى از آثار باقى‌مانده از وى با تعبير «أفقه الفقهاء» از او ياد شده است.
نظريات وى كه در كتب فقهى گران‌قدرش مانند الدروس، الذكرى، اللمعة الدمشقية جمع‌آورى گرديده است و در حدود يكصد و پنجاه سال در آثار و كتب فقهى علماى بعد از وى ذكر شده است گوياى تأثير افكار عميق و محققانۀ اين فقيه كم‌نظير است و به همين دليل در بسيارى از آثار باقى‌مانده از وى با تعبير «أفقه الفقهاء» از او ياد شده است.
خط ۶۴: خط ۶۴:
آزاد انديشى و دورى از تقليد كور كورانه از آثار گذشتگان باعث شده كه وى اگر چه پس از دوره‌هاى فقهى محقق حلّى و علامۀ حلّى پا به عرصۀ ظهور گذاشته است اما تحت تأثير عظمت علمى اين بزرگان قرار نگرفته بلكه دست به ابتكارات زيربنايى و توسعۀ راه‌ها و روش‌هاى فقهى زده به طورى كه در نوشته‌هاى وى تبعيت و پيروى از بزرگان قبل از او ديده نمى‌شود.
آزاد انديشى و دورى از تقليد كور كورانه از آثار گذشتگان باعث شده كه وى اگر چه پس از دوره‌هاى فقهى محقق حلّى و علامۀ حلّى پا به عرصۀ ظهور گذاشته است اما تحت تأثير عظمت علمى اين بزرگان قرار نگرفته بلكه دست به ابتكارات زيربنايى و توسعۀ راه‌ها و روش‌هاى فقهى زده به طورى كه در نوشته‌هاى وى تبعيت و پيروى از بزرگان قبل از او ديده نمى‌شود.


به حق بايد گفت كه آثار بجاى مانده از شهيد اوّل مرجع و مأخذ اساسى و مهم در فقه شيعه است بطورى كه نمى‌توان از آن بى‌نياز بود.
به حق بايد گفت كه آثار بجاى مانده از [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]]  مرجع و مأخذ اساسى و مهم در فقه شيعه است بطورى كه نمى‌توان از آن بى‌نياز بود.


==اعتبار كتاب==
==اعتبار كتاب==
خط ۱۰۵: خط ۱۰۵:
1 - فتوكپى نسخۀ خطى از كتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران با شمارۀ 1906، به خط حسن بن محمود، مربوط به سال 784 ق، كه در آخر آن امضاء و تأييد حجة الاسلام سيد محمد باقر موسوى شفتى (م 1260 ق) وجود دارد. اين نسخه، اصل در چاپ و تصحيح كتاب موجود مى‌باشد.
1 - فتوكپى نسخۀ خطى از كتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران با شمارۀ 1906، به خط حسن بن محمود، مربوط به سال 784 ق، كه در آخر آن امضاء و تأييد حجة الاسلام سيد محمد باقر موسوى شفتى (م 1260 ق) وجود دارد. اين نسخه، اصل در چاپ و تصحيح كتاب موجود مى‌باشد.


در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](ج 10، ص 40)، نويسندۀ اين نسخه از شاگردان شهيد اوّل ذكر شده است كه هرچه شهيد اوّل مى‌نوشته او آن را نسخه بردارى مى‌كرده است و بنابراين چهل و چند روز پس از اتمام كتاب توسط [[شهيد اول]] بپايان رسيده است. اين نسخه در حاشيۀ كتاب با رمز (م) مشخص شده است.
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](ج 10، ص 40)، نويسندۀ اين نسخه از شاگردان [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]]  ذكر شده است كه هرچه [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]]  مى‌نوشته او آن را نسخه بردارى مى‌كرده است و بنابراين چهل و چند روز پس از اتمام كتاب توسط [[شهيد اول]] بپايان رسيده است. اين نسخه در حاشيۀ كتاب با رمز (م) مشخص شده است.


2 - فتوكپى نسخۀ خطى از كتابخانۀ مدرسۀ سليمان خان، تابع كتابخانۀ آستان قدس رضوى در مشهد، مربوط به سال 883 ق و به خط احمد بن على بن حيدر. اين نسخه با رمز (س) مشخص شده است.
2 - فتوكپى نسخۀ خطى از كتابخانۀ مدرسۀ سليمان خان، تابع كتابخانۀ آستان قدس رضوى در مشهد، مربوط به سال 883 ق و به خط احمد بن على بن حيدر. اين نسخه با رمز (س) مشخص شده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش