لوامع صاحبقراني المشتهر بشرح الفقيه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'من لا يحضره الفقيه' به 'من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه '
جز (جایگزینی متن - 'آقا بزرگ تهرانى' به 'آقا بزرگ تهرانى')
جز (جایگزینی متن - 'من لا يحضره الفقيه' به 'من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه ')
خط ۵۰: خط ۵۰:




اين كتاب به زبان فارسى، در شرح و ترجمه كتاب من لا يحضره الفقيه [[شيخ صدوق]] مى‌باشد. مؤلف در اين كتاب از پرداختن به اصطلاحات و مباحث پيچيده علمى خوددارى كرده و به شرح فارسى و گاهى توضيحات كوتاه سندى و يا جواب برخى شبهات اكتفاء نموده است.
اين كتاب به زبان فارسى، در شرح و ترجمه كتاب [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]]  [[شيخ صدوق]] مى‌باشد. مؤلف در اين كتاب از پرداختن به اصطلاحات و مباحث پيچيده علمى خوددارى كرده و به شرح فارسى و گاهى توضيحات كوتاه سندى و يا جواب برخى شبهات اكتفاء نموده است.


==ارزش و اعتبار كتاب==
==ارزش و اعتبار كتاب==
خط ۶۰: خط ۶۰:




مؤلف در مقدمه كتاب مى‌گويد: بعد از نگارش كتاب روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه، به زبان عربى در شرح كتاب من لا يحضره الفقيه [[شيخ صدوق]] ره، از كتب اربعه شيعه كه يكى از منابع مهم روايى شيعه به شمار مى‌آيد. شاه عباس صفوى از ايشان درخواست مى‌نمايند تا فارسى آنرا نيز به رشته تحرير درآورند و ايشان نيز پذيرفته و اين كتاب صاحبقرانى المشتهر بشرح الفقيه يا اللوامع القدسيه را به نگارش در مى‌آورند.
مؤلف در مقدمه كتاب مى‌گويد: بعد از نگارش كتاب روضة المتقين في شرح [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]] ، به زبان عربى در شرح كتاب [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]]  [[شيخ صدوق]] ره، از كتب اربعه شيعه كه يكى از منابع مهم روايى شيعه به شمار مى‌آيد. شاه عباس صفوى از ايشان درخواست مى‌نمايند تا فارسى آنرا نيز به رشته تحرير درآورند و ايشان نيز پذيرفته و اين كتاب صاحبقرانى المشتهر بشرح الفقيه يا اللوامع القدسيه را به نگارش در مى‌آورند.


==مباحث كتاب==
==مباحث كتاب==
خط ۷۰: خط ۷۰:




[[آقا بزرگ تهرانى]] مؤلف كتاب ارزشمند الذريعة الى تصانيف الشيعه ج 18 ص 368 درباره اين كتاب مى‌فرمايد: «لوامع صاحبقرانى و هو اللوامع القدسية الآتي، سمي به لأنه كتبه للشاه عباس الملقب به (صاحبقران). اللوامع القدسية للمجلس الأول، شرح لمن لا يحضره الفقيه، فارسي، خرج منه الطهارة و الصلاة و الزكاة و الحج و الزيارات إلى آخر أبواب الحقوق و فروض الجوارح، في ثلاث مجلدات، فرغ منها في 1066 و بها يتم نصف الفقيه، ثم كتب الربع الثالث من الفقيه من كتاب القضاء إلى آخر الكبائر. و هو المولى محمد تقي بن مقصود علي أصفهاني (1003-1070) كتبه للشاه عباس الموسوي الصفوي، بعد عرضه الشرح العربي عليه، و استدعائه الشرح الفارسي و شرحه العربي يسمى بروضة المتقين».
[[آقا بزرگ تهرانى]] مؤلف كتاب ارزشمند الذريعة الى تصانيف الشيعه ج 18 ص 368 درباره اين كتاب مى‌فرمايد: «لوامع صاحبقرانى و هو اللوامع القدسية الآتي، سمي به لأنه كتبه للشاه عباس الملقب به (صاحبقران). اللوامع القدسية للمجلس الأول، شرح ل[[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]] ، فارسي، خرج منه الطهارة و الصلاة و الزكاة و الحج و الزيارات إلى آخر أبواب الحقوق و فروض الجوارح، في ثلاث مجلدات، فرغ منها في 1066 و بها يتم نصف الفقيه، ثم كتب الربع الثالث من الفقيه من كتاب القضاء إلى آخر الكبائر. و هو المولى محمد تقي بن مقصود علي أصفهاني (1003-1070) كتبه للشاه عباس الموسوي الصفوي، بعد عرضه الشرح العربي عليه، و استدعائه الشرح الفارسي و شرحه العربي يسمى بروضة المتقين».


كتاب لوامع صاحبقرانى همان كتاب لوامع قدسيه است. آنرا به اين نام ناميدند زيرا مؤلف آن را به درخواست شاه عباس صفوى ملقب به صاحبقران نگاشته است. كتاب لوامع قدسيه نوشته مجلسى اول شرح كتاب من لا يحضره الفقيه [[شيخ صدوق]] مى‌باشد. اين كتاب به زبان فارسى مى‌باشد. كتاب طهارت، صلات، زكات، حج و زيارات تا آخر ابواب حقوقى و فروض جوارح در سه جلد آمده كه تاريخ پايان نگارش آن سال 1066 هجرى قمرى مى‌باشد. كه نصف كتاب من لا يحضر مى‌باشد.
كتاب لوامع صاحبقرانى همان كتاب لوامع قدسيه است. آنرا به اين نام ناميدند زيرا مؤلف آن را به درخواست شاه عباس صفوى ملقب به صاحبقران نگاشته است. كتاب لوامع قدسيه نوشته مجلسى اول شرح كتاب [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]]  [[شيخ صدوق]] مى‌باشد. اين كتاب به زبان فارسى مى‌باشد. كتاب طهارت، صلات، زكات، حج و زيارات تا آخر ابواب حقوقى و فروض جوارح در سه جلد آمده كه تاريخ پايان نگارش آن سال 1066 هجرى قمرى مى‌باشد. كه نصف كتاب من لا يحضر مى‌باشد.


سپس ربع سوم كتاب من لا يحضر را از كتاب قضاء تا آخر كبائر نوشتند. مؤلف مولى محمد تقى فرزند مقصود على اصفهانى متولد 1003 و متوفاى 1070 هجرى قمرى مى‌باشد. وى اين كتاب را به درخواست شاه عباس موسوى صفوى نگاشته‌اند.
سپس ربع سوم كتاب من لا يحضر را از كتاب قضاء تا آخر كبائر نوشتند. مؤلف مولى محمد تقى فرزند مقصود على اصفهانى متولد 1003 و متوفاى 1070 هجرى قمرى مى‌باشد. وى اين كتاب را به درخواست شاه عباس موسوى صفوى نگاشته‌اند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش