الوزراء و الكتّاب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'ياقوت حموى' به 'ياقوت حموى ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۷۷: خط ۷۷:
با مقايسه متن كتاب، با منابع ديگر، بعضى ديگر از مآخذ جهشيارى مشخص مى‌شود، از جمله كتاب«الورقة» ابن جراح كه جهشيارى مطالب بسيارى از آن نقل كرده است.
با مقايسه متن كتاب، با منابع ديگر، بعضى ديگر از مآخذ جهشيارى مشخص مى‌شود، از جمله كتاب«الورقة» ابن جراح كه جهشيارى مطالب بسيارى از آن نقل كرده است.


از«كتاب الوزراء و الكتّاب»، به مثابه متن كهن و معتبر تاريخى، از سده چهارم به بعد استفاده مى‌شده است و مورخان و نويسندگان بسيارى از آن نقل كرده‌اند، از جمله ابن نديم در«الفهرست»، محسن بن على تَنوخى در«الفرج بعد الشدة» و«نِشْوار المُحاضرة»، ثعالبى در«الكناية و التعريض»، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] در«[[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ مدينه دمشق]]»، ابن ظافر اَزْدى در«بدائع البدائة»، [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]] در«معجم الادباء» و«[[معجم البلدان]]»، ابن نجار در ذيل«تاريخ بغداد»، ابن عَديم در«بغية الطّلب فى تاريخ حلب»، [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در«فرج المهموم» و«مُهَج الدعوات»، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلّكان]] در«وفيات الاعيان»، [[ذهبى]] در«سير اعلام النبلاء» و ابن دمياطى در«المُستَفاد من ذيل تاريخ بغداد». ابن طقطقى، نيز در«الفخرى» مطالب بسيارى از جهشيارى نقل كرده، اما نام وى را ذكر نكرده، در حالى كه در تأليف و تدوين كتاب خود از او پيروى و اقتباس نموده است. هلال بن مُحَسِّن صابى نيز هنگام تأليف«تحفة الامراء»، «كتاب الوزراء و الكُتّاب» جهشيارى را در اختيار داشته است.
از«كتاب الوزراء و الكتّاب»، به مثابه متن كهن و معتبر تاريخى، از سده چهارم به بعد استفاده مى‌شده است و مورخان و نويسندگان بسيارى از آن نقل كرده‌اند، از جمله ابن نديم در«الفهرست»، محسن بن على تَنوخى در«الفرج بعد الشدة» و«نِشْوار المُحاضرة»، ثعالبى در«الكناية و التعريض»، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] در«[[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ مدينه دمشق]]»، ابن ظافر اَزْدى در«بدائع البدائة»، [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]] در«معجم الادباء» و«[[معجم البلدان]]»، ابن نجار در ذيل«تاريخ بغداد»، ابن عَديم در«بغية الطّلب فى تاريخ حلب»، [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در«فرج المهموم» و«مُهَج الدعوات»، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلّكان]] در«وفيات الاعيان»، [[ذهبى]] در«سير اعلام النبلاء» و ابن دمياطى در«المُستَفاد من ذيل تاريخ بغداد». ابن طقطقى، نيز در«الفخرى» مطالب بسيارى از جهشيارى نقل كرده، اما نام وى را ذكر نكرده، در حالى كه در تأليف و تدوين كتاب خود از او پيروى و اقتباس نموده است. هلال بن مُحَسِّن صابى نيز هنگام تأليف«تحفة الامراء»، «كتاب الوزراء و الكُتّاب» جهشيارى را در اختيار داشته است.


از زمان وزارت فضل بن سهل(كه بخش باقى‌مانده كتاب با آن پايان مى‌يابد) تا مرگ عباس بن حسن جرجرائى(كه«الوزراء و الكتّاب» تا شرح حال وى را در بر مى‌گرفته است)، حدود 28 تن به وزارت رسيدند و به احتمال بسيار، جهشيارى تاريخ و شرح حال آنان را و نيز شرح حال كاتبان بزرگى را كه عنوان وزير نيافتند، نوشته‌است؛ خصوصاً كه وى، بيشتر رويدادهاى اين مدت را ديده و شنيده است؛ ازاين‌رو، گمان مى‌رود كه بخش از ميان رفته«الوزراء و الكُتّاب»، بيش از بخش باقى‌مانده يا دست كم با آن برابر بوده است.
از زمان وزارت فضل بن سهل(كه بخش باقى‌مانده كتاب با آن پايان مى‌يابد) تا مرگ عباس بن حسن جرجرائى(كه«الوزراء و الكتّاب» تا شرح حال وى را در بر مى‌گرفته است)، حدود 28 تن به وزارت رسيدند و به احتمال بسيار، جهشيارى تاريخ و شرح حال آنان را و نيز شرح حال كاتبان بزرگى را كه عنوان وزير نيافتند، نوشته‌است؛ خصوصاً كه وى، بيشتر رويدادهاى اين مدت را ديده و شنيده است؛ ازاين‌رو، گمان مى‌رود كه بخش از ميان رفته«الوزراء و الكُتّاب»، بيش از بخش باقى‌مانده يا دست كم با آن برابر بوده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش