سفرنامۀ کلودیوس جیمز ریچ (از نینوا تا تخت جمشید): تفاوت میان نسخه‌ها

سفرنامۀ کلودیوس جیمز ریچ (از نینوا تا تخت جمشید) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۷

۱۸۲ بایت اضافه‌شده ، ۱۳ مه

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۱۲

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 | پیش از =
 }}
-'''سفرنامۀ کلودیوس جیمز ریچ (از نینوا تا تخت جمشید)''' تألیف کلودیوس جیمز ریچ، ترجمه و تعلیق از فرامرز آقابیگی؛ دقت در ثبت یادداشت‌ها مشخصۀ اصلی سفرنامۀ کلودیوس جیمز ریچ است. در پاره‌ای موارد، گزارش‌هایش دربارۀ اثار باستانی، صومعه‌ها، اقلیت‌ها و عشیره‌ها را می‌توان یکی از منابع دست‌اول و مهم دانست و از آن بهره گرفت.
+'''سفرنامۀ کلودیوس جیمز ریچ (از نینوا تا تخت جمشید)''' تألیف [[جیمز ریچ، کلودیوس|کلودیوس جیمز ریچ]]، ترجمه و تعلیق از [[آقابیگی، فرامرز|فرامرز آقابیگی]]؛ دقت در ثبت یادداشت‌ها مشخصۀ اصلی سفرنامۀ [[جیمز ریچ، کلودیوس|کلودیوس جیمز ریچ]] است. در پاره‌ای موارد، گزارش‌هایش دربارۀ اثار باستانی، صومعه‌ها، اقلیت‌ها و عشیره‌ها را می‌توان یکی از منابع دست‌اول و مهم دانست و از آن بهره گرفت.
 ==گزارش کتاب==
 امروزه در کنار سایر منابع، سفرنامه‌ها نقش مهمی در ترسیم اوضاع گذشته دارند و محققان می‌توانند در بخش‌های گوناگون مطالعات خود، به عنوان مکمل از آنها استفاده کنند و البته خوانندگان نیز می‌توانند بسته به سطح دریافت خود، از سفرنامه‌ها حظ و بهره ببرند. بی‌تردید که همۀ سفرنامه‌ها از نظر کمی و کیفی در یک سطح نیستند؛ برخی بسیار مختصرند، بعضی حالت میانه دارند و برخی مفصل‌ترند که بالطبع دقت، نوع نگرش و گزارش‌های مضبوط در سفرنامه، نشان کیفی آن را رقم می‌زند.
-کلودیوس جیمز ریچ (1787 ـ 1821 م) نویسندۀ این سفرنامه در شهر دیژون از توابع ولایت بورگندی فرانسه به دنیا آمد. سپس در اوایل کودکی به همراه پدر و مادرش به پریستول انگلستان رفت. سال‌های اول کودکی را تحت تربیت پدر و مادر گذرانید. وقتی هشت یا نه‌ساله بود، در کتابخانۀ یکی از اعیان پریستول، تعدادی نسخۀ خطی عربی پیدا کرد و بسیار علاقمند شد که از این زبان آگاه شود و آن را بیاموزد. بدین ترتیب به کمک مطالعات خود توانست این زبان بیگانه را کاملاً فرا گیرد و خواندن و نوشتن و حرف‌زدن با آن را به‌درستی بیاموزد.
+[[جیمز ریچ، کلودیوس|کلودیوس جیمز ریچ]] (1787 ـ 1821 م) نویسندۀ این سفرنامه در شهر دیژون از توابع ولایت بورگندی فرانسه به دنیا آمد. سپس در اوایل کودکی به همراه پدر و مادرش به پریستول انگلستان رفت. سال‌های اول کودکی را تحت تربیت پدر و مادر گذرانید. وقتی هشت یا نه‌ساله بود، در کتابخانۀ یکی از اعیان پریستول، تعدادی نسخۀ خطی عربی پیدا کرد و بسیار علاقمند شد که از این زبان آگاه شود و آن را بیاموزد. بدین ترتیب به کمک مطالعات خود توانست این زبان بیگانه را کاملاً فرا گیرد و خواندن و نوشتن و حرف‌زدن با آن را به‌درستی بیاموزد.
-یادداشت‏‌های «کلودیوس جیمز ریچ» در برخی موارد مانند وبای شیراز، از تک‌‏نگاری‌‏های دقیق و شاخصی است که به وسیلۀ آن به‌خوبی از ترس و وحشت مردم و بی‌عملی حاکمان مطلع می‌‏شویم. او در روزگار شیوع بیماری، شاهد احوال مردم بوده و روزبه‌روز گزارش بیماری را هرچند موجز یادداشت کرده و حتی برای حمایت از آنها در شهر مانده است؛ درحالی‏که والی و وزیر به جای ساماندهی امور، گریخته‌ و شهر را به امان خدا سپرده‌‏اند.
+یادداشت‏‌های «[[جیمز ریچ، کلودیوس|کلودیوس جیمز ریچ]]» در برخی موارد مانند وبای شیراز، از تک‌‏نگاری‌‏های دقیق و شاخصی است که به وسیلۀ آن به‌خوبی از ترس و وحشت مردم و بی‌عملی حاکمان مطلع می‌‏شویم. او در روزگار شیوع بیماری، شاهد احوال مردم بوده و روزبه‌روز گزارش بیماری را هرچند موجز یادداشت کرده و حتی برای حمایت از آنها در شهر مانده است؛ درحالی‏که والی و وزیر به جای ساماندهی امور، گریخته‌ و شهر را به امان خدا سپرده‌‏اند.
 شاید گزاف نباشد اگر بگوییم ریچ در ثبت مشاهدات و گزارش سفر خود، همچون بیهقی دیده‌‏هایش را با جزئیات نوشته است. او از کنار هیچ چیز بی‌توجه رد نشده و همه‌چیز از نظر او اعم از ماسه‌‏سنگ، رودخانه، تپه، دشت، کوه، اماکن تاریخی، عتیقه‏‌ها، نسخ خطی، کتیبه‏‌ها، جهات جغرافیایی، نوع بادها، محصولات، اسامی همراهان، دمای هوا، حالات و روحیات نزدیکان و … درخور اهمیت و شایستۀ توجه بوده است.