بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' می ت' به ' می‌ت'
جز (جایگزینی متن - ' می شود' به ' می‌شود')
جز (جایگزینی متن - ' می ت' به ' می‌ت')
خط ۴۰: خط ۴۰:
آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده می‌شود [[تاریخ بیهقی]] است. [[تاریخ بیهقی]] عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده، نه اهرم وزن و قافیه را دارد و نه جادوی خیال و وهم را. در عوض ویژگی‌های ترکیب و تنوعات ساخت نحوی، یکی از ظرفیت‌های نثر بیقهی برای تاثیر گذاری است.
آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده می‌شود [[تاریخ بیهقی]] است. [[تاریخ بیهقی]] عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده، نه اهرم وزن و قافیه را دارد و نه جادوی خیال و وهم را. در عوض ویژگی‌های ترکیب و تنوعات ساخت نحوی، یکی از ظرفیت‌های نثر بیقهی برای تاثیر گذاری است.


با مبنا قرار دادن نظریه‌ی [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]] درباره‌ی نحو و زیبایی شناسی و سپس با بهره گیری از ابزارهای تکمیلی آن در زبان شناسی مدرن و نیز در نظر گرفتن قابلیت‌های خاص زبان بیهقی می توان چارچوب مناسبی برای بررسی بلاغت ساختارهای نحوی در [[تاریخ بیهقی]] به دست آورد. در تحلیل ساختارهای نحوی [[تاریخ بیهقی]]، رویکرد زیبایی شناسی و بلاغی ناگزیر با رویکرد اجتماعی و گفتمانی می آمیزد. این در آمیختگی برخاسته، از نثر [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] است که در آن مقاصد زیبایی شناسی با مقاصد ارتباطی و اجتماعی گره خورد است. به بیان دیگر، بلاغت [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] بلاغتی طبیعی است که تا حد زیادی از ساختارهای نحوی آن نشئت می‌گیرد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2211 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
با مبنا قرار دادن نظریه‌ی [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]] درباره‌ی نحو و زیبایی شناسی و سپس با بهره گیری از ابزارهای تکمیلی آن در زبان شناسی مدرن و نیز در نظر گرفتن قابلیت‌های خاص زبان بیهقی می‌توان چارچوب مناسبی برای بررسی بلاغت ساختارهای نحوی در [[تاریخ بیهقی]] به دست آورد. در تحلیل ساختارهای نحوی [[تاریخ بیهقی]]، رویکرد زیبایی شناسی و بلاغی ناگزیر با رویکرد اجتماعی و گفتمانی می آمیزد. این در آمیختگی برخاسته، از نثر [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] است که در آن مقاصد زیبایی شناسی با مقاصد ارتباطی و اجتماعی گره خورد است. به بیان دیگر، بلاغت [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] بلاغتی طبیعی است که تا حد زیادی از ساختارهای نحوی آن نشئت می‌گیرد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2211 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>


==پانويس ==
==پانويس ==