۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می گیرد' به ' میگیرد') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می شود' به ' میشود') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی''' تألیف [[سید قاسم، لیلا|لیلا سید قاسم]]؛ بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]]، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد. آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده | '''بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی''' تألیف [[سید قاسم، لیلا|لیلا سید قاسم]]؛ بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]]، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد. آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده میشود [[تاریخ بیهقی]] است. تاریخ بیهقی عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب از سه بخش تشکیل شده است. | کتاب از سه بخش تشکیل شده است. | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]]، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد و اکنون به نظریه نظم شهرت دارد، بر اساس این نظریه، نحو، ظرفیت ناشناختهای در خلق معنا دارد که عموما از آن غافلیم. نویسنده این کتاب می کوشد با اتکا بر نحو زبان فارسی در یکی از شاهکار های نثر فارسی، ساختارهای مبلغ معنا را در این زبان بازشناسد تا بعد ها در کنار پژوهشهای همانند، بدنه استواری برای دانش «معانی» در زبان فارسی فراهم آید. | بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]]، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد و اکنون به نظریه نظم شهرت دارد، بر اساس این نظریه، نحو، ظرفیت ناشناختهای در خلق معنا دارد که عموما از آن غافلیم. نویسنده این کتاب می کوشد با اتکا بر نحو زبان فارسی در یکی از شاهکار های نثر فارسی، ساختارهای مبلغ معنا را در این زبان بازشناسد تا بعد ها در کنار پژوهشهای همانند، بدنه استواری برای دانش «معانی» در زبان فارسی فراهم آید. | ||
آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده | آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده میشود [[تاریخ بیهقی]] است. [[تاریخ بیهقی]] عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده، نه اهرم وزن و قافیه را دارد و نه جادوی خیال و وهم را. در عوض ویژگیهای ترکیب و تنوعات ساخت نحوی، یکی از ظرفیتهای نثر بیقهی برای تاثیر گذاری است. | ||
با مبنا قرار دادن نظریهی [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]] دربارهی نحو و زیبایی شناسی و سپس با بهره گیری از ابزارهای تکمیلی آن در زبان شناسی مدرن و نیز در نظر گرفتن قابلیتهای خاص زبان بیهقی می توان چارچوب مناسبی برای بررسی بلاغت ساختارهای نحوی در [[تاریخ بیهقی]] به دست آورد. در تحلیل ساختارهای نحوی [[تاریخ بیهقی]]، رویکرد زیبایی شناسی و بلاغی ناگزیر با رویکرد اجتماعی و گفتمانی می آمیزد. این در آمیختگی برخاسته، از نثر [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] است که در آن مقاصد زیبایی شناسی با مقاصد ارتباطی و اجتماعی گره خورد است. به بیان دیگر، بلاغت [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] بلاغتی طبیعی است که تا حد زیادی از ساختارهای نحوی آن نشئت میگیرد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2211 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | با مبنا قرار دادن نظریهی [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]] دربارهی نحو و زیبایی شناسی و سپس با بهره گیری از ابزارهای تکمیلی آن در زبان شناسی مدرن و نیز در نظر گرفتن قابلیتهای خاص زبان بیهقی می توان چارچوب مناسبی برای بررسی بلاغت ساختارهای نحوی در [[تاریخ بیهقی]] به دست آورد. در تحلیل ساختارهای نحوی [[تاریخ بیهقی]]، رویکرد زیبایی شناسی و بلاغی ناگزیر با رویکرد اجتماعی و گفتمانی می آمیزد. این در آمیختگی برخاسته، از نثر [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] است که در آن مقاصد زیبایی شناسی با مقاصد ارتباطی و اجتماعی گره خورد است. به بیان دیگر، بلاغت [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] بلاغتی طبیعی است که تا حد زیادی از ساختارهای نحوی آن نشئت میگیرد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2211 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> |