۱۱۱٬۷۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ب ها ' به 'ب‌ها '
({{سرور شهیدان}}←وابسته‌ها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ب ها ' به 'ب‌ها ') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
در فرهنگ اسلامی و شیعی، ادبیات عاشورا و سرودن شعر و مرثیه در سوگ شهادت سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین قدمتی به درازای خود آن واقعه دارید. به گواهی منابع تاریخی، نخستین سوگ سرایان بر عاشورا خود اهل بیت و اصحاب و یاران ایشان بوده‌اند. همچنین در منابع حدیثی، روایات فراوانی از امامان شیعه با موضوع تشویق و تحریض شیعیان به عزاداران و گریستن بر مصائب اهل بیت و سرودن مرثیه و شعر در منقب آنان آورده شده و | در فرهنگ اسلامی و شیعی، ادبیات عاشورا و سرودن شعر و مرثیه در سوگ شهادت سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین قدمتی به درازای خود آن واقعه دارید. به گواهی منابع تاریخی، نخستین سوگ سرایان بر عاشورا خود اهل بیت و اصحاب و یاران ایشان بوده‌اند. همچنین در منابع حدیثی، روایات فراوانی از امامان شیعه با موضوع تشویق و تحریض شیعیان به عزاداران و گریستن بر مصائب اهل بیت و سرودن مرثیه و شعر در منقب آنان آورده شده و ثواب‌ها و نتایج دنیوی و اخروی فراوانین برای مرثیه سرایی بر امام حسین ذکر شده است. | ||
سیره‌ی امامان بزرگوار شیعه در تشویق و حمایت از مرثیه سرایان عاشوار و اهتمام فراوان ایشان به گرامی داشت عاشورا و عاشورا آفرینان و تبلیغ و ترویج فرهنگ شیعی از طریق سرایش شعر(به عنوان رسانه‌ای اثر گذار)، عاشورا سرایی را به سنتی در بین محبان خاندان پیامبر(ص) تبدیل کرد؛ سنتی که بزرگانی چون [[کمیت بن زید|کمیت اسدی]]، [[سید حمیری، اسماعیل بن محمد|سید حمیری]] و [[دعبل خزاعی]] بنیانگذاران آن بودند و در اعصار پس از ایشان، عالمان و شاعرانی چون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] آن را استمرار بخشیدند. ماحصل این استمرار، میراث گرانقدر و بی بدیلی است که امروز با عنوان شعر عاشورا می‌شناسیم. | سیره‌ی امامان بزرگوار شیعه در تشویق و حمایت از مرثیه سرایان عاشوار و اهتمام فراوان ایشان به گرامی داشت عاشورا و عاشورا آفرینان و تبلیغ و ترویج فرهنگ شیعی از طریق سرایش شعر(به عنوان رسانه‌ای اثر گذار)، عاشورا سرایی را به سنتی در بین محبان خاندان پیامبر(ص) تبدیل کرد؛ سنتی که بزرگانی چون [[کمیت بن زید|کمیت اسدی]]، [[سید حمیری، اسماعیل بن محمد|سید حمیری]] و [[دعبل خزاعی]] بنیانگذاران آن بودند و در اعصار پس از ایشان، عالمان و شاعرانی چون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] آن را استمرار بخشیدند. ماحصل این استمرار، میراث گرانقدر و بی بدیلی است که امروز با عنوان شعر عاشورا می‌شناسیم. | ||