الرسائل العشر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'رسول الله' به 'رسول‌الله'
جز (جایگزینی متن - 'می آورد' به 'می‌آورد')
جز (جایگزینی متن - 'رسول الله' به 'رسول‌الله')
خط ۳۷: خط ۳۷:
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در این رساله بر این نکته تأکید می‌کند که هرچند برخی عالمان خلاف دیدگاه او را دارند، او تلاش می‌نماید تا با اثبات ایمان پدر و مادر پیامبر(ص)، مردم را از گفتگو دراین‌باره بازدارد؛ مؤمنان را به شنیدن خبر نجات آن دو خشنود کند؛ و خود و آنان -با رواج‌دادن خبر ایمان آن دو-  به خوشنودی پیامبر(ص) و شفاعت آنحضرت دست یابند. او در این رساله بیش از آن‌که استدلال‌هایش را در نجات پدر و مادر پیامبر(ص) مطرح کند، حدیثی را بررسی می‌نماید که به عذاب آن دو تصریح کرده است. او این حدیث را ضعیف (و نه جعلی) می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص105-103</ref>‏
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در این رساله بر این نکته تأکید می‌کند که هرچند برخی عالمان خلاف دیدگاه او را دارند، او تلاش می‌نماید تا با اثبات ایمان پدر و مادر پیامبر(ص)، مردم را از گفتگو دراین‌باره بازدارد؛ مؤمنان را به شنیدن خبر نجات آن دو خشنود کند؛ و خود و آنان -با رواج‌دادن خبر ایمان آن دو-  به خوشنودی پیامبر(ص) و شفاعت آنحضرت دست یابند. او در این رساله بیش از آن‌که استدلال‌هایش را در نجات پدر و مادر پیامبر(ص) مطرح کند، حدیثی را بررسی می‌نماید که به عذاب آن دو تصریح کرده است. او این حدیث را ضعیف (و نه جعلی) می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص105-103</ref>‏


رساله پنجم، «التعظیم و المنة فی أنَّ أبوی رسول الله فی الجنة»،
رساله پنجم، «التعظیم و المنة فی أنَّ أبوی رسول‌الله فی الجنة»،


[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در این رساله به ایمان آمنه(س) مادر پیامبر(ص) می‌پردازد و او را موحّد و استوار بر دین ابراهیم(ع) می‌داند. او حدیثی را که به زنده‌شدن و اقرار او به رسالت پیامبر(ص) تصریح کرده است، ضعیف (و نه جعلی) می‌انگارد. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] به خبری نیز دست یافته است که به موحّدبودن آمنه (س) گواهی می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص134</ref>‏او همچنین با استقرائی که از مادران همه پیامبران نموده و آنان را مؤمن یافته است، خود را ناگزیر می‌داند که ایمان‌داشتن آمنه (س) را بپذیرد.<ref>ر.ک: همان، ص137</ref>‏
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در این رساله به ایمان آمنه(س) مادر پیامبر(ص) می‌پردازد و او را موحّد و استوار بر دین ابراهیم(ع) می‌داند. او حدیثی را که به زنده‌شدن و اقرار او به رسالت پیامبر(ص) تصریح کرده است، ضعیف (و نه جعلی) می‌انگارد. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] به خبری نیز دست یافته است که به موحّدبودن آمنه (س) گواهی می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص134</ref>‏او همچنین با استقرائی که از مادران همه پیامبران نموده و آنان را مؤمن یافته است، خود را ناگزیر می‌داند که ایمان‌داشتن آمنه (س) را بپذیرد.<ref>ر.ک: همان، ص137</ref>‏