۱۱۱٬۴۸۵
ویرایش
الرسائل العشر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' (س)' به '(س)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رسول الله' به 'رسول‌الله') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (س)' به '(س)') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
رساله پنجم، «التعظیم و المنة فی أنَّ أبوی رسول‌الله فی الجنة»، | رساله پنجم، «التعظیم و المنة فی أنَّ أبوی رسول‌الله فی الجنة»، | ||
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در این رساله به ایمان آمنه(س) مادر پیامبر(ص) می‌پردازد و او را موحّد و استوار بر دین ابراهیم(ع) می‌داند. او حدیثی را که به زنده‌شدن و اقرار او به رسالت پیامبر(ص) تصریح کرده است، ضعیف (و نه جعلی) می‌انگارد. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] به خبری نیز دست یافته است که به موحّدبودن آمنه (س) گواهی می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص134</ref>او همچنین با استقرائی که از مادران همه پیامبران نموده و آنان را مؤمن یافته است، خود را ناگزیر می‌داند که ایمان‌داشتن آمنه (س) را بپذیرد.<ref>ر.ک: همان، ص137</ref> | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در این رساله به ایمان آمنه(س) مادر پیامبر(ص) می‌پردازد و او را موحّد و استوار بر دین ابراهیم(ع) می‌داند. او حدیثی را که به زنده‌شدن و اقرار او به رسالت پیامبر(ص) تصریح کرده است، ضعیف (و نه جعلی) می‌انگارد. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] به خبری نیز دست یافته است که به موحّدبودن آمنه(س) گواهی می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص134</ref>او همچنین با استقرائی که از مادران همه پیامبران نموده و آنان را مؤمن یافته است، خود را ناگزیر می‌داند که ایمان‌داشتن آمنه(س) را بپذیرد.<ref>ر.ک: همان، ص137</ref> | ||
رساله ششم، «السبل الجلیة فی الآباء العلیة» نیز درباره پدر و مادر پیامبر(ص) است، به این‌که آن دو از نجات‌یافتگان در روز رستاخیز هستند و برایشان به رهایی از دوزخ و درآمدن به بهشت حکم شده است. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] توجیه‌های گوناگونی را برای این باور نقل می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص165</ref> | رساله ششم، «السبل الجلیة فی الآباء العلیة» نیز درباره پدر و مادر پیامبر(ص) است، به این‌که آن دو از نجات‌یافتگان در روز رستاخیز هستند و برایشان به رهایی از دوزخ و درآمدن به بهشت حکم شده است. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] توجیه‌های گوناگونی را برای این باور نقل می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص165</ref> | ||