الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR00583J1.jpg|بی‌قاب|چپ|نهج‌الإعلان بما يثبت به دخول شهر رمضان|175px]]
[[پرونده:NUR18150J1.jpg|بی‌قاب|چپ|مراقبات ماه رمضان|175px]]


'''نهج‌الإعلان بما يثبت به دخول شهر رمضان'''، از آثار فقهى آیت‌الله [[علیاری تبریزی، علی بن عبدالله|مولى على غروى عليارى]] است كه در پاسخ به سؤال يكى از دوستان يا شاگردانش به نام ميرزا حسن كه از بحث رؤيت هلال شهيدين در [[اللمعة الدمشقية في فقه الإمامية|لمعة]] و [[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (كلانتر)|روضة]] پرسيده بود، به زبان عربى و در سال 1301ق تأليف گرديده است.
'''مراقبات ماه رمضان'''، نوشته‌ [[محمدی ری‌شهری، محمد|محمد محمدى رى‌شهرى]]، با ترجمه‌ [[محدثی، جواد|جواد محدثى]] از عربى به فارسى مى‌باشد كه در مورد مراقبت‌ها و اعمال ماه مبارک رمضان نوشته شده است.


مؤلف، در اين مقدمه اول، روزه را از كامل‌ترين اطاعات و بافضيلت‌ترين عوامل تقرب به خداوند متعال برشمرده است. ايشان، در ابتداى اين بحث، روايت سكونى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را آورده كه از پيامبر(ص) نقل مى‌كند كه حضرت فرمود: «أ لا أخبركم بشيء إن أنتم فعلتموه تباعد الشيطان منكم كما تباعد المشرق من المغرب؟ قالوا: بلى، قال رسول‌الله(ص): الصوم يسوّد وجهه و الصدقة تكسر ظهره و الحب في الله و الموازرة على العمل الصالح يقطع دابره و الاستغفار يقطع وتينه و لكّل شيء زكاة و زكاة الأبدان الصيام و ما روى عن النبي(ص): «أن الشيطان ليجري من ابن آدم مجرى الدّم فضيقوا مجاريه بالجوع». ايشان روايات ديگرى نقل مى‌كند كه كلمه «صبر» را در جمله‌ى '''و استعينوا بالصبر'''، در آيه‌ى 46 سوره بقره، به روزه معنا كرده‌اند يا روزه را سپرى براى آتش جهنم معرفى نموده‌اند كه خداوند در مورد بنده روزه‌دارش به ملائكه مى‌فرمايد: بنده‌ام از آتش، خود را نجات داد و...
اين كتاب، شامل پنج بخش و هر بخش داراى فصولى است. در هر فصل، يك يا چند موضوع با روايات مربوط به آن از پيامبر(ص) و معصومين(ع) به زبان عربى ذكر شده و سپس ترجمه آن مرقوم گرديده است. در هر بخش، يك صفحه احاديث به زبان عربى و در صفحه‌ى مقابل، ترجمه‌ى آن احاديث به زبان فارسى نوشته شده است.


مؤلف در مقدمه دوم نيز به رواياتى كه فضيلت ماه رمضان را مى‌رسانند، اشاره كرده است. ايشان خود مى‌فرمايد: بافضيلت‌ترين ماه‌ها ماه رمضان و بافضيلت‌ترين روزه‌ها روزه‌ى ماه رمضان مى‌باشد.
بخش اول، فضايل ماه خدا را در چهار فصل، با اين عناوين و ترتيب: «عظمت و احترام ماه رمضان»، «ويژگى‌هاى ماه رمضان»، «بركات ماه رمضان»، و «تاكيد بر بهره‌ورى از بركات ماه رمضان»، شرح داده است.


مؤلف، در مقدمه بعدی به دنبال بيان اين نكته است كه علت وجوب روزه هم به لحاظ عقلى و هم به لحاظ نقلى قابل اثبات مى‌باشد.وى مى‌گويد روزه، تشبه به ملائكه و قطع ريشه شيطان و شكستن قوه‌ى شهويه‌ى حيوانيه و... و نيز كمك به قوه‌ى عاقله ملكيه مى‌باشد. ايشان، اضافه مى‌كنند كه اين قوه امرى مخفى است كه به راحتى اطلاع يافتن از آن ممكن نمى‌باشد.<span id="mp-more">[[نهج‌الإعلان بما يثبت به دخول شهر رمضان|'''ادامه ...''']]</span>
عظمت اين ماه، در بركات موجود در آن و برترى آن نسبت به ساير ماه‌ها است.
 
ويژگى‌هاى اين ماه با اين عناوين شرح داده شده است: ماه خدا، ماه ميهمانى خدا (خداوند از بندگانش با دادن غذاى معنوى به روحشان، پذيرايى مى‌كند)، سرور ماه‌ها، آغاز سال (مقصود تجديد حيات معنوى و آغاز انسانيت است) و... از جمله بركات اين ماه، آمرزش گناهان و بسته بودن درهاى جهنم و در بند بودن شيطان است و بهره‌ورى از بركات آن تلاش بر بازگشت از گناه و توبه و پاک شدن است.
 
در ادامه، آداب روزه‌دارى از نظر مراتب و از زاويه تاثير آن در تكامل انسان، به سه دسته (روزه عوام، روزه خواص و روزه خواص خواص) تقسيم‌بندى و درباره هركدام توضيح مختصرى داده شده است.<span id="mp-more">[[مراقبات ماه رمضان|'''ادامه ...''']]</span>