مرآت واردات (تاریخ سقوط صفویان، پیامدهای آن و فرمانروایی ملک محمود سیستانی): تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده متن را با آوردن دیباچه ای درباره زمین و آسمان و توصیفی عمومی از اوضاع جغرافیایی شروع کرده و سپس می‌نویسد که در هندوستان و دریاهای اطراف آن، جزایری بی شمار وجود دارند، اما «از آنجا که مورخان سابق یا از راه عدم تحقیق صورت حال آن بلاد دوردست یا از طریق استغنای مزاجی که ]داشته‌اند[ توجه به تفتیش چگونگی آن سرزمین گوشه و کنار مبذول نداشته، قلم‌انداز صفحه نسیان ساخته، مفید به تحریر احوال جزایر کمتر گشته‌اند»... طهرانی در آغاز به «صورت حال جزیره چین و خطا» می‌پردازد و پس از آن توضیح می‌دهد که چرا «چین» را در زمره جزایر متعلق به هندوستان دانسته است. او یادآوری می‌کند که شاهرخ تیموری برای آگاهی درباره چین هیئتی را به آن سرزمین فرستاد<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>

دیگر مناطقی که «وارد» درباره آنها سخن می‌گوید، عبارتند از: جزیره جاوه، لامی، جزیره پرطایل و پس از آن به احوال «بلاد ادیسه» در شرق هندوستان، احوال «جزیره پیکو»، احوال «جزیره آچین» که به نوشته او جزیره ای است میان «بنگالا و دکهن» و احوال «جزیره ارحنگ» می‌پردازد. آنچه در گزارش جغرافیایی او بیشتر درخور توجه است، توضیحات او درباره احوال «بلاد فرنگ» است<ref>ر.ک: همان</ref>