تازی در تکاپوی تطور؛ دگردیسی زبان عربی در دوره‌های پسا اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

Arabia: Untersuchungenzurarabischensprach-undStilgeschichte است. کتاب پیش رو که با عنوان تازی در تکاپوی تطور، ترجمه شده است، به تاریخ زبان عربی فصیح و مولد، از آغاز پیدایی اسلام تا دوره‌ی معاصر می پردازد و از پیوندهای این زبان با دیگر زبان های رایج در جهان اسلام به ویژه در سده‌های میانه‌ی اسلامی از یک سو و ارتباط آن با گویش‌های عربی مناطق عرب زبان در سوی دیگر، سخن می گوید؛ افزون بر این، چالش میان هواداران اصل «پاکسازی زبان عربی» و طرفداران کاربرد زبان مولد را در حوزه‌ی شعر و ادبیات از آغاز دوره‌ی پسااسلامی تا دوره‌ی یورش مغول، آینگی می‌کند و مختصری از وضعیت زبان عربی از آن پس تا روزگار ما می‌آورد و نشان می دهد که چگونه در یک دوره به سلامت زبانی و رعایت قواعد آن مطابق شکل عربی فصیح یا بدوی کهن، اهمیت داده می‌شده و در دوره‌ای دیگر، لهجه‌های مولد محلی، نزد نویسندگان و سرایندگانش ارزش می یافته است.

آری به راستی می‌توان این کتاب یوهان فوک را شاهکاری در زمینه‌ی پژوهش‌های زبانی عربی به شمار آورد و همین امر، کار را برای مترجم سخت و دشوار می‌کند. یوهان فوک به شمار زیادی از منابع کهن عربی اسلامی و پژوهش‌های خاورشناسان، به ویژه خاورشناسان آلمانی نگاه کرده و کمابیش در سرتاسر کتاب، با استناد به این منابع سخن گفته است؛ بنابراین مسئله‌ی درستی یا نادرستی بیشتر مطالب کتاب را باید بر دوش صاحبان منابعی که به آن‌ها ارجاع داده است، گذاشت. وی با ریزبینی و وسواس علمی زیاد، خیلی از نکته‌هایی را که بسیاری از خوانندگان، بی توجه از کنار آن می‌گذرند، از دل کتاب ها بیرون کشیده و با اشاره به برخی نکته‌هایی که پیش از این در کتابی دیگر نخوانده ایم، افق ها و دریچه‌هایی تازه برابر دیدگان شیفتگان حوزه‌های زبان عربی و پیوندهای لغوی در چند سده‌ی نخست اسلامی گشوده است.<ref> [https://historylib.com/books/2668 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>