طرزی‌ اف‍ش‍ار: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس مصرعی از خودش، ظاهرا عمری دراز داشته است. تاریخ وفاتش مشخص نیست، اما با توجه به عبارت «قبل از این فوت شده» از نصرآبادی و با توجه به اینکه نصرآبادی تذکره‌اش را در 1090ق، به پایان رساند، وفات طرزی پیش از این تاریخ بوده است. طرزی بر اساس یکی از اشعارش، در 1061ق، زنده بوده است. بنابراین، وفات او بین 1061 تا 1090ق، روی داده است.

از طرزی فقط دیوانی به‌جا مانده که عمدتا شامل غزل است و چند رباعی و قطعه و قصیده و یک ترجیع‌بند نیز دارد. طرزی بحر طویلی نیز دارد که اخوان ثالث آن را نخستین نمونه از بحر طویل دانسته است، اما از نیمه اول سده نهم نیز نمونه‌هایی از بحر طویل در دست هست. او را از «اصلاح‌کنندگان زبان» دانسته‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>