۱۰۶٬۴۶۰
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'جمال الدین ' به 'جمالالدین ') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[جواهری، غلام حسین]] (نويسنده) | [[جواهری، غلام حسین]] (نويسنده) | ||
[[عرفی شیرازی، | [[عرفی شیرازی، جمالالدین محمد]] (سراينده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''کلیات عرفی شیرازی'''، مشتمل بر رساله نفسیه، قصاید، ترجیعبند، ترکیببند، غزلیات، رباعیات، ساقینامه و مثنویات [[عرفی شیرازی، | '''کلیات عرفی شیرازی'''، مشتمل بر رساله نفسیه، قصاید، ترجیعبند، ترکیببند، غزلیات، رباعیات، ساقینامه و مثنویات [[عرفی شیرازی، جمالالدین محمد|جمالالدین عرفی شیرازی]] (م 999ق) شاعر دوره صفوی است که بیشتر در هند مشهور بوده است. این اثر به کوشش [[جواهری، غلام حسین|غلامحسین جواهری (وجدی)]] منتشر شده است. | ||
در ابتدای کتاب، به شرح حال و نام و نسب عرفی بهاختصار و به اخلاق و عقاید او با تفصیل بیشتر پرداخته شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص2-14</ref>. [[عرفی شیرازی، | در ابتدای کتاب، به شرح حال و نام و نسب عرفی بهاختصار و به اخلاق و عقاید او با تفصیل بیشتر پرداخته شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص2-14</ref>. [[عرفی شیرازی، جمالالدین محمد|عرفی]]، در زمینه سخن مزیتهای مخصوصی دارد؛ بهطوریکه تمام شعرا و گویندگان همدوره او این حقیقت را تصدیق داشتند؛ حتی فیضی که ملکالشعرای دربار و سخنشناس توانایی بود نمیتوانست طرز جدید و ابتکار عرفی را منکر شود و مکرر در مکاتبات خود، او را به وسعت فکر و قدرت ایجاد میستود. نظیری نیشابوری که از سخنسرایان مسلم است و قدر او را در قصیده، همسنگ انوری گرفتهاند، در استقبال یکی از قصاید عرفی شکست خورده و در پایان بعد از عجز و اقرار به ناتوانی، خود را به پیروی از او ملزم میکند: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
[[جواهری، غلام حسین|وجدی]]، معتقد است که تمام آثار منظوم و منثور [[عرفی شیرازی، | [[جواهری، غلام حسین|وجدی]]، معتقد است که تمام آثار منظوم و منثور [[عرفی شیرازی، جمالالدین محمد|عرفی]] از فهرست این کتاب خارج نیست؛ چون همان طور که در دیباچه نوشته شده آثار پراکنده عرفی به شکل قصیده و غزل و رساله نفسیه که هرکدام جداگانه چاپ میشده، ظن اهل تحقیق را قوی کرده و احتمال دادهاند که ممکن است آثار دیگری از او بهجای مانده باشد، ولی با نسخههای متعدد و تحقیقاتی که روی آثار او شده، حدود آثار عرفی از فهرست این کتاب خارج نیست<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>. | ||
بهطوریکه در این کتاب ملاحظه میکنید تعداد قصاید از 50 و غزلیات از 500 و رباعیات و قطعات، ترکیبات و ترجیعات و مثنویات او از صدها شعر متجاوز است. درباره رساله نفسیه که در ابتدای کتاب آمده و به زحمت زیاد به آن دسترسی پیدا شده، خیلی از تذکرهنویسان از کلمه آن دچار اشتباه شدهاند و آن را «نفیسه» نوشتهاند؛ درصورتیکه نام آن، «نفسیه» است و کلمه نفس در چند جای آن تکرار شده... نکاتی که این رساله دارد به یک سلسله مواعظ از قبیل تهذیب و تزکیه نفس و ارائه طریق بهسوی حقیقت اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص23-24</ref>. | بهطوریکه در این کتاب ملاحظه میکنید تعداد قصاید از 50 و غزلیات از 500 و رباعیات و قطعات، ترکیبات و ترجیعات و مثنویات او از صدها شعر متجاوز است. درباره رساله نفسیه که در ابتدای کتاب آمده و به زحمت زیاد به آن دسترسی پیدا شده، خیلی از تذکرهنویسان از کلمه آن دچار اشتباه شدهاند و آن را «نفیسه» نوشتهاند؛ درصورتیکه نام آن، «نفسیه» است و کلمه نفس در چند جای آن تکرار شده... نکاتی که این رساله دارد به یک سلسله مواعظ از قبیل تهذیب و تزکیه نفس و ارائه طریق بهسوی حقیقت اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص23-24</ref>. |