تنکابنی، میرزا محمدطاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۹: خط ۸۹:
==زندگی‌نامه==  
==زندگی‌نامه==  


وی در روستای کردیچال از توابع کلاردشت زاده شد. خانواده‌اش ساکن کجور در منطقۀ تنکابن بودند و از این‌رو میرزا طاهر به تنکابنی شهرت یافت.  
وی در 28 محرم سال 1280 ق برابر با تیرماه 1242ش در روستای کردیچال از توابع کلاردشت زاده شد. خانواده‌اش ساکن کجور در منطقۀ تنکابن بودند و از این‌رو میرزا طاهر به تنکابنی شهرت یافت.  


==تحصیلات==  
==تحصیلات==  
خط ۹۷: خط ۹۷:
==استادان==  
==استادان==  


تنکابنی محضر بزرگ‌ترین عالمان آن دوران را درک کرد. وی در مقالۀ کوتاهی که در شرح حال [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزای جلوه]] نوشته است، می‌گوید که ابتدا از 1305ق در مدرَس آقا [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌ای]] حاضر می‌شده، و پس از وفات استاد در 1324ق به محضر درس [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزا ابوالحسن جلوه]] رو آورده است. او حکمت را نزد این دو استاد آموخت و در هیئت و نجوم شاگرد میرزا عبدالله بود. علاوه بر ایشان، آقا [[زنوزی، علی بن عبدالله|علی مدرس زنوزی]] نیز از استادان او بوده است. [[مطهری، مرتضی|مطهری]] دربارۀ اینکه آیا وی از درس حکیم کرمانشاهی و حکیم نیریزی نیز استفاده کرده، یا نه، اظهار تردید نموده است.  
تنکابنی محضر بزرگ‌ترین عالمان آن دوران را درک کرد. وی در مقالۀ کوتاهی که در شرح حال میرزای جلوه نوشته است، می‌گوید که ابتدا از 1305ق در مدرَس آقا [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌ای]] حاضر می‌شده، و پس از وفات استاد در 1324ق به محضر درس [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزا ابوالحسن جلوه]] رو آورده است. او حکمت را نزد این دو استاد آموخت و در هیئت و نجوم شاگرد میرزا عبدالله بود. علاوه بر ایشان، آقا [[زنوزی، علی بن عبدالله|علی مدرس زنوزی]] نیز از استادان او بوده است. [[مطهری، مرتضی|مطهری]] دربارۀ اینکه آیا وی از درس حکیم کرمانشاهی و حکیم نیریزی نیز استفاده کرده، یا نه، اظهار تردید نموده است.  


==تدریس==  
==تدریس==  
خط ۱۲۷: خط ۱۲۷:
==وفات==  
==وفات==  


تنکابنی در اواخر پاییز 1318ش ناگهان به بیماری سختی دچار آمد و در خانه بستری شد. وی در روز جمعه 14 آذر 1320 در بیمارستان نجمیۀ تهران درگذشت. پیکرش را بنا به وصیت خود او در کنار آرامگاه استادش [[جلوه، سید ابوالحسن|ابوالحسن جلوه]] واقع در قبرستان ابن بابویه ری به خاک سپردند.  
تنکابنی در اواخر پاییز 1318ش ناگهان به بیماری سختی دچار آمد و در خانه بستری شد. وی در روز جمعه 14 آذر 1320 در بیمارستان نجمیۀ تهران درگذشت. پیکرش را بنا به وصیت خود او در کنار آرامگاه استادش [[جلوه، سید ابوالحسن|ابوالحسن جلوه]] واقع در قبرستان ابن بابویه شهر ری به خاک سپردند.  


==آثار==  
==آثار==