پرش به محتوا

تنکابنی، میرزا محمدطاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹۷: خط ۹۷:
==استادان==  
==استادان==  


تنکابنی محضر بزرگ‌ترین عالمان آن دوران را درک کرد. وی در مقالۀ کوتاهی که در شرح حال میرزای جلوه نوشته است، می‌گوید که ابتدا از 1305ق در مدرَس آقا [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌ای]] حاضر می‌شده، و پس از وفات استاد در 1324ق به محضر درس [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزا ابوالحسن جلوه]] رو آورده است. او حکمت را نزد این دو استاد آموخت و در هیئت و نجوم شاگرد میرزا عبدالله بود. علاوه بر ایشان، آقا [[زنوزی، علی بن عبدالله|علی مدرس زنوزی]] نیز از استادان او بوده است. [[مطهری، مرتضی|مطهری]] دربارۀ اینکه آیا وی از درس حکیم کرمانشاهی و حکیم نیریزی نیز استفاده کرده، یا نه، اظهار تردید نموده است.  
تنکابنی محضر بزرگ‌ترین عالمان آن دوران را درک کرد. وی در مقالۀ کوتاهی که در شرح حال [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزای جلوه]] نوشته است، می‌گوید که ابتدا از 1305ق در مدرَس آقا [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌ای]] حاضر می‌شده، و پس از وفات استاد در 1324ق به محضر درس [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزا ابوالحسن جلوه]] رو آورده است. او حکمت را نزد این دو استاد آموخت و در هیئت و نجوم شاگرد میرزا عبدالله بود. علاوه بر ایشان، آقا [[زنوزی، علی بن عبدالله|علی مدرس زنوزی]] نیز از استادان او بوده است. [[مطهری، مرتضی|مطهری]] دربارۀ اینکه آیا وی از درس حکیم کرمانشاهی و حکیم نیریزی نیز استفاده کرده، یا نه، اظهار تردید نموده است.  


==تدریس==  
==تدریس==